Μία Οδύσσεια επιλογών
Η Ubisoft για ακόμα μία φορά κατάφερε να χαροποιήσει και να εντυπωσιάσει τους φίλους της σειράς Assassin’s Creed. Η νέα έκδοση επονομαζόμενη Assassin’s Creed Odyssey λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα την περίοδο του Πελοποννησιακού πολέμου δηλαδή τον 5ο αι. π.Χ. και ο κεντρικός χαρακτήρας έχει το ρόλο του μισθοφόρου, αποκαλούμενος <<μίσθιος>>, μεταξύ Δηλιακής Συμμαχίας και Πελοποννησιακής Συμμαχίας την στιγμή που μία σκοτεινή οργάνωση ελλοχεύει και δράττεται της ευκαιρίας του πολέμου μεταξύ πόλεων-κρατών να κυριαρχήσει στον ελλαδικό χώρο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιλογή του κεντρικού χαρακτήρα με τον οποίο ο παίκτης θα διαγράψει τη δική του <<Οδύσσεια>> μέσα στο παιχνίδι. Οι επιλογές είναι δύο και ειδικότερα είναι ο Αλέξιος και η Κασσάνδρα γεγονός το οποίο θυμίζει την αντίστοιχη επιλογή χαρακτήρα που γνωρίσαμε για πρώτη φορά στον Assassin’s Creed Syndicate με τους Jacob και Evie Frye με βασική διαφορά ότι η επιλογή του χαρακτήρα ισχύει για το υπόλοιπο του παιχνιδιού και ο παίκτης στερείται το δικαίωμα της αλλαγής. Το παιχνίδι βασίζεται στις πολλαπλές επιλογές κατά τη διάρκεια της ιστορίας οι οποίες θα προσδιορίζουν και την εξέλιξη των γεγονότων ενώ αντλεί πολλά στοιχεία από rpg παιχνίδια, όμοια με τον προηγούμενο τίτλο Assassin’s Creed Origins.
Ειδικότερα για το παιχνίδι:
Σχεδιασμός Περιβάλλοντος
Είναι στους περισσότερους γνωστή η πολύ καλή δουλειά που γίνεται στην Ubisoft όσον αφορά την ψηφιακή απόδοση των πόλεων του παρελθόντος. Το Assassin’s Creed Odyssey δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά ανήκει στα παιχνίδια ανοιχτού κόσμου με βάση την Αρχαία Ελλάδα στο οποίο οι δημιουργοί κατάφεραν να ξεδιπλώσουν και πάλι το ταλέντο τους. Αυτή τη φορά ακόμα περισσότερο έχει δοθεί μεγάλη σημασία στην απόδοση τόσο του φυσικού ανάγλυφου της Αρχαίας Ελλάδας όσο και των αρχιτεκτονικών επιτευγμάτων της εποχής. Από τον Παρθενώνα ως το κατεστραμμένο και εγκαταλελειμμένο παλάτι της Κνωσού, ο παίκτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει την υψηλής ακρίβειας αναπαράσταση του αρχαίου κόσμου. Η πολυμορφία των ελληνικών πόλεων και περιοχών κάνει την εμπειρία ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και προσκαλεί τον παίκτη να εξερευνήσει κάθε γωνιά του χάρτη. Χρήζει αναφοράς ωστόσο η διαχείριση της κλίμακας του χάρτη της Ελλάδας από την Ubisoft καθώς έχουν γίνει οι απαραίτητες προσαρμογές έτσι ώστε να παραμένει εύχρηστο το περιβάλλον και να μην απαιτείται πολύς χρόνος για την μετάβαση από μία περιοχή σε μία άλλη. Όπως και άλλοι μεγάλοι τίτλοι βιντεοπαιχνιδιών η <<ταχεία μετάβαση>> (fast travel) είναι στη διάθεση του παίκτη.
Μηχανισμοί του παιχνιδιού
Από την αρχή της σειράς των Assassin’s Creed οι μηχανισμοί του παιχνιδιού έχουν ένα action/adventure υπόβαθρο με ιδιαίτερη βάση στο free-running και τις τεχνικές μάχης. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί το <<δέντρο δεξιοτήτων>> (skill tree) που επιτρέπει την εξειδίκευση και προσαρμογή του παίκτη με ιδιαίτερες ικανότητες σε μάχη από απόσταση με τόξο και βέλη, σε μάχη σώμα με σώμα με όπλα όπως ξίφος, δόρυ, σφυρί και σε μάχη χαμηλού προφίλ με ειδίκευση σε δηλητήρια και έμφαση στην περίφημη λεπίδα των Assassins που στην προκειμένη περίπτωση είναι η λεπίδα από δόρυ του Λεωνίδα της Σπάρτης το οποίο λειτουργεί ως μικρό ξίφος για την διακριτική και μυστική (stealth) εξόντωση των αντιπάλων. Τα όπλα είναι ποικίλα και οι ιδιότητες τους συνδυασμένες όπως και στα τυπικά rpg παιχνίδια προσφέρουν μία ιδιαίτερη εμπειρία μάχης στον παίκτη δίνοντας τη δυνατότητα προσαρμογής, τροποποίησης και σχηματισμού διαφορετικών τύπων παιχνιδιού (gameplay style). Ένας μηχανισμός ορόσημο για τους Assassin’s Creed τίτλους είναι η <<όραση του αετού>> (eagle vision) ο οποίος ήδη από το Assassin’s Creed Origins μετασχηματίστηκε και εφαρμόστηκε με τον χειρισμό ενός αετού που επιτρέπει την διερεύνηση του χώρου και δίνει στον παίκτη την δυνατότητα να επιλέξει τις τακτικές μάχης και ολοκλήρωσης των αποστολών. Ο ίδιος μηχανισμός υιοθετήθηκε και στο Odyssey με τον αετό να φέρει το όνομα Ίκαρος. Επιπλέον, το παιχνίδι εντάσσει ένα σύστημα κυριαρχίας (dominion) των περιοχών της Ελλάδας από τις δυνάμεις των Σπαρτιατών ή των Αθηναίων. Η ισορροπία αυτή είναι εύθραυστη και πολλές φορές ο ίδιος ο παίκτης καλείται να υπερασπιστεί μία από τις δύο δυνάμεις, να συμμετέχει στην σύρραξη των δύο στρατευμάτων και να εδραιώσει την κυριαρχία μίας εξ’ αυτών στην περιοχή αστάθειας. Η μάχη και η περιπέτεια δεν σταματάει στο χερσαίο τμήμα της Ελλάδας αλλά επεκτείνεται στα νησιά του ελλαδικού χώρου και φυσικά στο Αιγαίο πέλαγος όπου ο παίκτης προστάζει το πλήρωμα μιας τριήρης με το όνομα Adrestia να συμμετέχει στις ναυμαχίες μεταξύ Αθηναίων-Σπαρτιατών αλλά και να εξερευνεί τα νησιά και τους θησαυρούς που κρύβονται στον πυθμένα της θάλασσας πολλές φορές σε ναυάγια πλοίων. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί το σύστημα πόρων (resources) και κατασκευής (crafting) δίνοντας ακόμη περισσότερη έμφαση στον rpg χαρακτήρα του τίτλου.
Πρόσωπα και Ιστορία
Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού ο παίκτης έχει την χαρά να γνωρίσει και συνομιλήσει με τις σημαντικότερες προσωπικότητες της εποχής, πιο συγκεκριμένα τον Σωκράτη συζητώντας περί του δίκαιου και του εσφαλμένου, τον Περικλή και την Ασπασία γνωρίζοντας τις απόψεις τους για την δημοκρατία και την Αθήνα και φυσικά πολλούς ακόμα, οι οποίοι τείνουν να προσομοιάζουν τον χαρακτήρα των ιστορικών αυτών προσώπων. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι αποτελούν τους συνδετικούς κρίκους για τη διάρθρωση του σεναρίου και της πλοκής οπότε και υπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς στο παιχνίδι.
Μυθολογία και Πλάσματα
Όπως όλα τα βιντεοπαιχνίδια με βάση την αρχαία Ελλάδα ακολουθούν την μυθολογία και τα φανταστικά πλάσματα έτσι και το Odyssey δίνει τον δικό του φόρο τιμής στην αρχαία ελληνική μυθολογία με τη σειρά κυνηγετικών αποστολών των πιο θαυμαστών πλασμάτων της φύσης στην αρχαία Ελλάδα με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Λιοντάρι της Νεμέας. Το Odyssey όμως δεν αρκείται στα πλάσματα αυτά καθώς εισάγει επιπλέον μυθολογικά τέρατα που είναι η Σφίγγα, η Γοργόνα Μέδουσα, ο Μινώταυρος και οι Κύκλωπες με ιδιαίτερο νόημα στην ύπαρξη τους και στην διάρθρωση της ιστορίας.
Προβλήματα και Αρνητικά
Είναι λογικό σε κάθε βιντεοπαιχνίδι να υπάρχουν μειονεκτήματα και αστοχίες τα οποία θα πρέπει να επισημαίνονται για την βελτίωση της εμπειρίας που προσφέρει κάθε παιχνίδι αλλά και για την αντικειμενική αξιολόγηση του παιχνιδιού που προσφέρεται προς αγορά. Το Odyssey συνάμα και άλλοι τίτλοι βιντεοπαιχνιδιών δεν κατάφερε να αποφύγει την βαρετή και ως κάποιο βαθμό άσχημη και συχνή επανάληψη στοιχείων και περιοχών με κυριότερο παράδειγμα αυτό των σπηλαίων ή των περιοχών με τους ανεμόμυλους αλλά και σε σημεία την αναπαραγωγή των ναών χωρίς ιδιαίτερα ξεχωριστά στοιχεία απλά και μόνο για τον εμπλουτισμό του χάρτη που προσφέρει εξοικείωση και πειραματισμό με τις τεχνικές μάχης. Επιπλέον, ως οφείλουμε να στηλιτεύουμε τα κακώς κείμενα υπάρχουν στοιχεία εντός του παιχνιδιού που παραπέμπουν περισσότερο σε ρωμαϊκή εποχή παρά στην εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου. Ειδικότερα, η αρένα στην περιοχή της Κρήτης με τους μονομάχους αποτελεί περισσότερο στοιχείο διασκέδασης παρά προσπάθεια ανταπόκρισης στην πραγματικότητα. Πρόσθετα, σε διάφορα σημεία παρατηρήθηκε κακός συγχρονισμός διαλόγων και animation το οποίο διαταράσσει ως ένα βαθμό την ομαλή και ωραία εμπειρία του παιχνιδιού. Τέλος, είναι αποδεκτό ότι με την πάροδο των χρόνων η σειρά Assassin’s Creed <<ξεφεύγει>> από τον αρχικό χαρακτήρα και νόημα των τίτλων.
