‘Some technological advances cannot be bettered. A mechanical spoon cannot be invented: what was invented two thousand years ago is still fine as it is. The Concorde has been abandoned even though it flew between Paris and New York in three hours. I’m not so sure it was the right thing to do, but progress can also mean moving back a few steps, such as reverting to wind power instead of using oil, and so forth. Be prepared for the future! Full speed backward!’.
– Umberto Eco, Chronicles of a Liquid Society
Terms of future use
Στην εισαγωγή του εξαιρετικού βιβλίου Playing Dystopia, Nightmarish Worlds in Video Games and the Player’s Aesthetic Response (Gerald Farca, εκδ. Transcript, Bielefeld:2018) διαβάζουμε (οι επισημάνσεις με bold δικές μου): «By sending the player on a journey through hell but retaining a hopeful (utopian) core, it involves him in a playful trial action (or test run) in which he may test, track, and explore in detail an estranged gameworld and an alternative societal model through imaginative and ergodic means (σ.σ. με το ergotic εννοεί τη φυσική ανάμειξη του παίκτη μέσω του gameplay). This venture into the fictional reality of dystopia shows potential to warn the player about negative trends within empirical reality and to explore emancipatory routes that may transform the gameworld. It thus serves the player as a subversive example and inducement to effect social change and transformation in the empirical world».
Από την «Ουτοπία» (1516) του Thomas Mor μέχρι τη βικτοριανή αισιοδοξία του 16ου αιώνα και από την βιομηχανική επανάσταση μέχρι τα ρομαντικά και αλληγορικά μυθιστορήματα όπως το «Frankenstein» (1818) της Mary Shelley, από τη διάσπαση του ατόμου μέχρι τον Orwell, τον Huxley, τον Lem, τον Ellison, την Le Guin, τον Amis και τους ακόμα πιο καταγγελτικούς Bradbury και Clarke έχει διανυθεί μεγάλη απόσταση μέχρι τις παράξενες ημέρες μας όπου η πραγματικότητα ξεπερνάει κατά πολύ τη φαντασία. Τόσο η λογοτεχνική όσο και η ψηφιακή δυστοπία αποτελούνται από ψήγματα της σύγχρονης πραγματικότητας τα οποία αποτελούν την πρώτη ύλη αλλά ταυτόχρονα και την αιτία για την οποία ασκείται κριτική. Η πραγματικότητα αυτή περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα πολιτισμικών χαρακτηριστικών όπως η επιστήμη και η βιοηθική, η φιλοσοφία και η θρησκεία, η πολιτική, οι κοινωνικές συνθήκες, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η διαλεκτική που αναπτύσσεται ανάμεσα στο δυστοπικό παιχνίδι, τον παίκτη και τη σύγχρονη πραγματικότητα οδηγεί από ένα εμπειρικό κόσμο σε αυτόν της future history «φαντασίας» που, ωστόσο, αποτελεί και προειδοποίηση για την ενδεχόμενη διαμόρφωσή του.
Story, history or future past?
Ο indie developer από τη Νότια Αφρική «The Brotherhood» επιστρέφει δυναμικά -μετά τα εξαιρετικά point and click horror adventures STASIS και CAYNE– με το «Beautiful Desolation», ένα post-apocalyptic isometric adventure το οποίο είχε δημιουργήσει τεράστιες προσδοκίες από την πρώτη ημέρα της ανακοίνωσής του αναλογιζόμενοι όλοι, φυσικά, την επιτυχία των δύο προαναφερθέντων τίτλων.
Κατά την περίοδο μεταξύ ‘70s και ’80s ένα παράξενο αντικείμενο, το Penrose, εμφανίστηκε ξαφνικά στον γήινο ουρανό οδηγώντας την ανθρωπότητα σε έναν νέο Μεσαίωνα. Ο πολιτισμός σταμάτησε να υφίσταται στοιχειωδώς και ένα νέο επίπεδο συμβίωσης με τις αναδυόμενες μηχανικές μορφές ζωής επιβλήθηκε. Ο πρωταγωνιστής Mark Lesley την κοσμοϊστορική εκείνη στιγμή βρισκόταν καθ’ οδόν με το αυτοκίνητό του έχοντας ως συνοδηγό τη μνηστή του Charlize η οποία σκοτώθηκε σε δυστύχημα. Ο Mark επέζησε και μετά από χρόνια προσπαθεί να βρει την αλήθεια σχετικά με το Penrose. Προκειμένου να ανακαλύψει τι πραγματικά συμβαίνει, επισκέπτεται τον αδερφό του Don για να ζητήσει την συνδρομή του για να μεταβεί στο Penrose. Κατά τη διερεύνηση, μετά από έναν λάθος χειρισμό και ενώ βρίσκονταν υπό καταδίωξη από έναν agnate φύλακα, την Pooch, μια έλλογη μηχανική μορφή ζωής, θα ταξιδέψουν και οι τρεις σε ένα δυστοπικό μέλλον. Η νέα εποχή χαρακτηρίζεται από την εξαφάνιση του homo sapiens, με την μετατροπή κάθε μορφή ζωής σε ένα υβρίδιο μηχανής, σάρκας, αναμνήσεων και bytes. Η Αφρική, στην οποία εξελίσσεται η ιστορία, έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο νεκροταφείο· παντού κυριαρχούν η βία, η παραίτηση και η ασυδοσία. Νέοι θεοί και πρωτοφανείς έξεις έχουν επικρατήσει πάνω στα ερείπια του παλαιού κόσμου, νέα είδη χλωρίδας και πανίδας έχουν εμφανιστεί, νέα ήθη και ιδεοληψίες μετέτρεψαν τη ζωή σε κάτι ευτελές και ευκαιριακό.
Moving forwarden
To gameplay αποτελείται από κλασικούς μηχανισμούς point and click παιχνιδιών επηρεασμένο κυρίως από τα RPG των πάλαι ποτέ Black Isle Studios με τη διαφορά ότι δεν πρόκειται για RPG και δε διαθέτει battle system εκτός από μια και μοναδική μάχη στα μέσα του παιχνιδιού καθώς και ένα mini battle game. Αυτή η τελευταία έλλειψη μη σας προδιαθέτει αρνητικά αφού στην πραγματικότητα το κενό αυτό θα το καλύψει και με το παραπάνω το πλούσιο lore και ο κόσμος του παιχνιδιού. Στους διαλόγους εμφανίζεται το πορτρέτο του NPC και η επικοινωνία γίνεται με την επιλογή των διαθέσιμων απαντήσεων. Κάποιες από αυτές θα δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα διαφορετικά αποτελέσματα στην έκβαση της ιστορίας. Οι αποστολές που σας αναθέτουν θα κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον σας αφού οι δημιουργοί κατάφεραν να συνδυάσουν τα quests με στοιχεία lore και μυθολογίας που βοηθούν στον εγκλιματισμό και νοηματοδοτούν κατά κάποιο τρόπο τις περιπλανήσεις σας.
Πιο αναλυτικά, ελέγχετε τον χαρακτήρα σας κλικάροντας στις περιοχές όπου θέλετε να μεταβείτε. Υπάρχει η δυνατότητα για zoom in/out για να παρατηρείτε κυρίως γραφικές λεπτομέρειες και αναπαραστάσεις στον χάρτη ή στα επίπεδα του παιχνιδιού. Αρχικά θα έχετε στη διάθεσή σας μόνο τον Mark Lesley, τον κυρίως χαρακτήρα, αλλά στη συνέχεια θα προστεθούν και άλλοι μεταξύ των οποίων ο αδερφός του Don και ένα AGNATE robot dog, η Pooch, η οποία θα σας συνοδεύσει στην περιπέτειά σας. Όπως και να ‘χει, πρόκειται για NPCs οι οποίοι απλά σας ακολουθούν και «επεμβαίνουν» εντελώς randomly είτε με τη μορφή διαλόγου, όπως με τους υπόλοιπους χαρακτήρες που θα συναντήσετε, είτε σχολιάζοντας με μονόλογους πράγματα και καταστάσεις. Ομολογώ ότι τόσο οι διάλογοι με τους οποίους εξομολογούνται τις προσωπικές τους ανησυχίες όσο και ο γενικότερος σχολιασμός βρίθουν από μαύρο χιούμορ και παράλληλα δημιουργούν μια αίσθηση ενδιαφέροντος για τους χαρακτήρες, ειδικά, μάλιστα, για την Pooch η οποία με τα σχόλιά της καταπιάνεται με υπαρξιακά ζητήματα. Με το space επισημαίνονται όλα το hot spots που διαθέτουν πληροφορία για το background και όχι τα items. Το διευκρινίζω αυτό γιατί τα αντικείμενα δεν εμφανίζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο και πολλές φορές θα χρειαστεί να βρεθείτε πολύ κοντά στο κατάλληλο σημείο προκειμένου να εμφανιστεί η ένδειξή τους. Τα αντικείμενα που βρίσκετε αποθηκεύονται στο inventory σας και η χρήση τους γίνεται με κλασικό drag and drop στα σημεία ενδιαφέροντος όπως και στους συνδυασμούς μεταξύ τους. Στον υπόλοιπο χειρισμό συγκαταλέγονται τα CODEX και PDA. Στο Codex αποθηκεύονται πληροφορίες που βρίσκετε με τη μορφή σκίτσων και στο PDA θα βρείτε το ιστορικό διαλόγων, χάρτες, τερματικό πρόσβασης σε εξωτερικές συσκευές και help button.
Η μεταφορά σας στους χάρτες του κόσμου γίνεται με το σκάφος Buffalo, όταν ολοκληρώσετε την επισκευή του, μέσω προκαθορισμένων προορισμών αλλά και με τη δυνατότητα να τον εξερευνήσετε ελεύθερα. Η κλήση του Buffalo γίνεται μέσω ασυρμάτου· προκειμένου να επισκεφτείτε συγκεκριμένες περιοχές θα αποκτήσετε πρόσβαση σε ship upgrades και για να ταξιδέψετε μεταξύ μεγάλων αποστάσεων θα κάνετε χρήση των warden τα οποία είναι κατά κάποιο τρόπο πύλες διακτινισμού.
Τα σκίτσα που βρίσκετε καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και αποθηκεύονται στο CODEX μοιάζουν με επιτόπιες έρευνες και καταγραφές ανθρωπολόγων. Το lore όπως και οι διάφορες φυλές και κάστες που θα συναντήσετε προσφέρουν άφθονο υλικό για να μελετηθούν οι διαφορετικές κουλτούρες και δε σας κρύβω ότι ένιωσα λίγο σαν κοινωνικός ανθρωπολόγος έτοιμος να καταγράψει τις παρατηρήσεις και τις εμπειρίες του. Οι αναφορές σε κάστες με τα έθιμα και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις με τις υπόλοιπες φατρίες αποτυπώνονται πανέμορφα!
Μεταξύ αυτών των φατριών θα επιλέξετε εκείνο το δίκτυο συμμαχιών το οποίο θα διαμορφώσει τη ροή των γεγονότων μέσω επιλογής συγκεκριμένων απαντήσεων κατά τους διαλόγους. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής σας θα εντοπίσετε χρυσά αντικείμενα, όπως αγαλματίδια και εξαρτήματα, τα οποία αποδίδετε σε μια συσκευή μετατροπής σε credits, η οποία βρίσκεται σε συγκεκριμένες περιοχές, και έτσι αποκτάται το in game currency του παιχνιδιού με το οποίο θα κάνετε, ομολογουμένως, περιορισμένες συναλλαγές. Το παιχνίδι είναι pseudo-open world αφού στην πραγματικότητα αυτό που θα κάνετε είναι να ολοκληρώνετε αποστολές και να προχωράτε στην επόμενη ανάθεση. Ένα πράγμα που ενόχλησε και αφαίρεσε πόντους από τον ρεαλισμό είναι το γεγονός ότι κάποια αντικείμενα μπορείτε να τα βρείτε πριν σας τα ζητήσει κάποιος NPC εν όψει quest οπότε- εκτός του ότι ο διάλογος θα είναι κάπως awkward- για να «ενεργοποιηθεί» η επιλογή και να προσκομίσετε το επίμαχο αντικείμενο θα πρέπει να βγείτε εντελώς από τη σκηνή και να επιστρέψετε. Δυστυχώς, αυτό το σημείο με προβλημάτισε αρκετά και δεν σας κρύβω ότι είναι το μοναδικό πράγμα που «έκοψε» πόντους από την βαθμολογία. Επίσης, αδικαιολόγητη είναι η απουσία quest log αφού τις περισσότερες φορές θα αδυνατείτε να προσδιορίσετε τον επόμενο προορισμό σας αλλά και τους σκοπούς της επίσκεψής σας. Δυστυχώς, δεν είναι πάντα ξεκάθαρη η φύση της αποστολής σας και τις περισσότερες φορές θα βασιστείτε στην τύχη.
Supergraphicmusicalifragilisticexpialidocious
Στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι τα πάει περίφημα· η μουσική βρίσκεται υπό την επιμέλεια του Mick Gordon (Prey, Wolfenstein 2, Borderlands 3 αλλά και στο επερχόμενο Doom Eternal) και εκτός από την εξαιρετική μουσική υπόκρουση, το παιχνίδι μεταφέρει τα τοπικά χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής με συγκεκριμένους ήχους να παρεμβάλλονται στο παρασκήνιο, όπως ζώα και διάφοροι φυσικοί ήχοι, συνομιλίες, χοροί ή θρησκευτικές τελετουργίες και καθημερινές δραστηριότητες, ο ήχος της ραδιενέργειας στον μετρητή Geiger της Pooch και αποδίδονται όλα άψογα! Ακόμα και αν ο κύριος χαρακτήρας σας περπατάει πάνω σε κλαδιά και κάποιος άλλος από την ομάδα έρχεται σε επαφή στο έδαφος με διαφορετικό υλικό τότε ακούγονται και οι δύο ήχοι. Πραγματικά πολύ επαγγελματική δουλειά. Το voice over προσωπικά με κάλυψε και οι ηθοποιοί ανταποκρίνονται πολύ καλά στους ρόλους τους αν εξαιρέσουμε κάποιες αστοχίες υπερβάλλοντος ζήλου σε μερικά σημεία. Θα ακούσετε διαλόγους με αφρικάνικες προφορές και σε άγνωστες γλώσσες, απολογίες και εκμυστηρεύσεις παράξενων και συνάμα οικείων χαρακτήρων, μέχρι τις δραματικές εκκλήσεις των εναπομεινάντων agnate και υβριδικών μορφών ζωής με υπαρξιακές αναζητήσεις. Υπάρχουν πολλές στιγμές διαποτισμένες με άφθονο χιούμορ άλλοτε καυστικό και άλλοτε εσκεμμένα cheesy. Προσωπικά δύο-τρείς NPCs με «έπεισαν» άνευ όρων διηγούμενοι της προσωπική τους ιστορία προσφέροντας την κατάλληλη προσθήκη στη μεγαλύτερη εικόνα.
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι απολύτως αντιπροσωπευτικά για το τί είχαν στο μυαλό τους εξ αρχής οι δημιουργοί. Τα χαρακτηριστικά της δυστοπίας αποτυπώνονται παντού και σε κάθε ευκαιρία. Οι χαρακτήρες, κυρίως οι NPC, μοιάζουν σα να έχουν ξεπηδήσει από την cyberpunk ταινία Tetsuo: the Iron man (Shinya Tsukamoto, 1989)· μηχανικά μέρη συνδυάζονται με την ανθρώπινη σάρκα και, σα να μην έφτανε αυτό, προγράμματα και κώδικες συνυπάρχουν με τον ανθρώπινο εγκέφαλο δημιουργώντας τον απόλυτο εφιάλτη ενός διχασμού που δεν περιορίζεται στην προσωπικότητα αλλά εκτείνεται στο σύνολο της πραγματικότητας. Τα επίπεδα αποτελούνται από κάθε είδους στοιχεία κυρίως ερείπια και μνημεία του προηγούμενου πολιτισμού. Οι χάρτες στους οποίους θα κινηθείτε με το Buffalo είναι εξαιρετικής αισθητικής και θα μείνετε άναυδοι από το επίπεδο της λεπτομέρειας. Τέλος, τα cutscenes αποτελούνται από πανέμορφα rendered γραφικά μεταφέροντας επιτυχώς μια κινηματογραφική αίσθηση.
Back to the [enter value]
Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο δυστοπικό παιχνίδι με το ενδιαφέρον του κόσμου να συντίθεται από τις ιστορίες ελκυστικών χαρακτήρων. Τα γραφικά είναι εξαιρετικά λεπτομερή και μεταφέρουν απόλυτα την αίσθηση της καταστροφής και της αγωνίας επιβίωσης στην αφιλόξενη αυτή ήπειρο. Η μουσική, οι διάλογοι και οι ambient ήχοι προσδίδουν στην ατμόσφαιρα όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα σας μεταφέρουν στις σκηνές των ιθαγενών, των ηγεμόνων και των πιο αποκρουστικών θυμάτων αυτής της κοσμικής τραγωδίας. Το gameplay είναι απλό, με παραλείψεις όσον αφορά το quest log και κάποια κενά στην εξέλιξη των quest. Σε γενικές γραμμές, αξίζει να περάσετε με τη νέα αυτή προσθήκη στο σύμπαν της «The Brotherhood» τις 40-50 ώρες της διάρκειάς του. Θα ήθελα να κλείσω αυτό το review περίπου όπως ξεκίνησε· με μια φράση του Umberto Eco (Κήνσορες και θεράποντες, εκδ. Γνώση, Αθήνα: 1987). Και αυτό όχι εξαιτίας κάποιου ιδεοληπτικού φιλολογικού ψυχαναγκασμού αλλά γιατί πρέπει να γίνει κατανοητό ότι και τα video games δύνανται να επιτελέσουν ακριβώς τον ίδιο ρόλο με τα υπόλοιπα προϊόντα της μαζικής κουλτούρας· οδούς ερμηνείας μηνυμάτων: «μπροστά στην αποκάλυψη ενός πιθανού, αλλ’ όχι ακόμα πραγματικού, κόσμου, γεννιέται μια κίνηση εξέγερσης, μια δραστική υπόθεση και, όπως κι αν έχει, μια κρίση».
Ευχαριστούμε θερμά την TheBrotherhood για τη διάθεση του παιχνιδιού.
Ελαχιστες απαιτήσεις συστήματος:
- Απαιτείται επεξεργαστής και λειτουργικό σύστημα 64-bit
- ΛΣ: Windows 7 64-bit or newer
- Επεξεργαστής: Intel Core i3 @ 2.50 GHz / AMD Phenom II X3
- Μνήμη: 4 GB RAM
- Γραφικά: DirectX 11 Compatible
- DirectX: Έκδοση 11
- Αποθήκευση: 14 GB διαθέσιμος χώρος
- Κάρτα ήχου: Any DirectX Compatible Sound Card
