fbpx
Home ReviewsGame Reviews Bomb Rush Cyberfunk | The Review

Bomb Rush Cyberfunk | The Review

Γράφει ο/η Παναγιώτης Δημητρακόπουλος

Από το 2000 μέχρι σήμερα έχουμε δει κονσόλες, παιχνίδια, συστήματα και τακτικές να έρχονται και να φεύγουν. Για πολλούς, τα παλιότερα χρόνια και συνεπώς τα παλιότερα παιχνίδια αποτελούν τα καλύτερα των ειδών τους και πολλές φορές κάποια από αυτά γέννησαν νέα είδη και έστρωσαν τον δρόμο για το gaming που γνωρίζουμε σήμερα. Από τις κλασικές κονσόλες του τότε ήταν και εκείνες της Sega, με το Dreamcast να είναι μια από τις πιο γνωστές. Σαν κονσόλα, μας έδωσε τίτλους όπως το Crazy Taxi, Virtua Tennis, Phantasy Star Online, Sonic Adventure, Samba de Amigo και φυσικά, το Jet Set Radio.

Ομολογώ πως πολλά από αυτά τα παιχνίδια δεν είχα την ευκαιρία να τα δοκιμάσω, κάτι που με ψιλοενοχλεί μέχρι και σήμερα – ακόμα και αν η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο που μπορώ απλά να τα βρω και να τα κατεβάσω, ο χρόνος δεν είναι αρκετός όταν το backlog συνεχίζει να μεγαλώνει. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παιχνίδια του Dreamcast είναι για πολλούς το Jet Set Radio, ένας τίτλος γεμάτος χρώματα, rollerblades, graffiti και στυλ από την μουσική έως και τα γραφικά. Από το 2000 μέχρι σήμερα, η SEGA δεν έχει δείξει ιδιαίτερη προσοχή σε μια σειρά που έχει αγαπηθεί από τόσους παίκτες ανά τα χρόνια οπότε λογικό είναι να φτάσουμε στο σήμερα και να δούμε άλλες εταιρείες να δοκιμάσουν να επαναφέρουν τους νοσταλγικούς τόνους του τότε σε ένα πιο μοντέρνο σκηνικό.

Η Team Reptile, η ομάδα πίσω από ιδιαίτερους τίτλους υψηλών οκτανίων όπως τα Lethal League Blaze, Lethal League και Megabyte Punch επιστρέφει με το Bomb Rush Cyberfunk, ένα γράμμα αγάπης προς το Jet Set Radio και το Tony Hawk Pro Skater/Underground μιας και δανείζεται το στυλ του πρώτου με gameplay και εμπνεύσεις και από τα δύο. Ο συνδυασμός αυτών των στοιχείων δημιουργεί ένα, ομολογουμένως, ενδιαφέρον, ευχάριστο, δημιουργικό και εντυπωσιακό παιχνίδι που απευθύνεται τόσο στους fans του Jet Set Radio αλλά και σε ένα νέο κοινό.

Το Bomb Rush Cyberfunk λαμβάνει χώρα στο Νέο Άμστερνταμ, σε ένα εναλλακτικό μέλλον των 80’s όπου η ανθρωπότητα έχει εξασφαλίσει ένα διαφορετικό, παράξενο αλλά παράλληλα ένδοξο κόσμο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων ενισχύουν τα σώματά τους με μηχανικά κομμάτια ενώ οι γειτονιές κατακλύζονται από συμμορίες που παλεύουν μεταξύ τους για κυριαρχία μέσω graffiti και αγώνων skate. O πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ένας από τους τρεις τουλάχιστον, βρίσκει τον εαυτό του αιχμάλωτο σε μια κυβερνητική φυλακή στην αρχή του παιχνιδιού, εκεί όπου μια από τις συμμορίες της πόλεις τον βρίσκει και τον βοηθά να δραπετεύσει. Με την βοήθεια των Bomb Rush Crew λοιπόν, θα αναζητήσουμε απαντήσεις και δικαιοσύνη την στιγμή που αντιμετωπίζουμε μια αρκετά επιθετική αστυνομία που, όπως είναι αναμενόμενο, έχει τους δικούς της αμφίβολους στόχους.

Αφού δραπετεύσουμε από τα δεσμά μας και η Bomb Rush Crew μας βάλει στο αρχηγείο της, θα πρέπει να αποδείξουμε τις ικανότητές μας πριν θεωρηθούμε επίσημα μέλη της. Για να το καταφέρουμε αυτό θα πρέπει να περιπλανηθούμε στην πόλη και να την βανδαλίσουμε μέσω graffiti σε ψηλά ή δύσκολα σημεία με στόχο να προσελκύσουμε την προσοχή των αντίπαλων συμμοριών. Θα πρέπει να φτάσουμε στόχος σε αρκετά ψηλά σημεία, σημεία που είναι προσβάσιμα μόνο μέσω εμποδίων, tricks και των εργαλείων που έχουμε. Οι ήρωές μας είναι εξοπλισμένοι με Boosters που τους επιτρέπουν να εκτοξευθούν ή να αυξήσουν την ταχύτητά τους και να φτάσουν δύσβατα σημεία. Αφού τραβήξουμε την προσοχή των άλλων συμμοριών τότε τα μέλη τους θα μας προκαλέσουν σε αποστολές και tests σχετικά με skate όπως το να μαζέψουμε πόντους σε ένα συγκεκριμενο χρονικό διάστημα ή να ξεπεράσουμε τους αντίστοιχους κάποιου άλλου. Αν καταφέρουμε να τους εντυπωσιάσουμε, τότε η Bomb Rush Crew κατακτά την γειτονιά με αποτέλεσμα να μπορούμε να εξερευνήσουμε μεγαλύτερα κομμάτια της πόλης.

Όσο προχωράμε, ανοίγουμε νέες περιοχές και βανδαλίζουμε την πόλη με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τραβάμε την προσοχή και του νόμου με αποτέλεσμα να αρχίζει ένα κυνηγητό με την αστυνομία. Όση ώρα περνάμε στο κυνήγι ή σημαδεύοντας τοίχους και πινακίδες, η επιθετικότητα της αστυνομίας ενισχύεται με αποτέλεσμα πιο δυνατές μονάδες να συμμετέχουν και να απειλούν να μας φυλακίσουν. Για να ξεφύγουμε θα πρέπει να βρούμε μια φορητή τουαλέτα για να αλλάξουμε τα ρούχα μας ή, όπως γίνεται στα περισσότερα open-world παιχνίδια τέτοιου τύπου, να φύγουμε πιο μακριά μέχρι να μας χάσουν, τακτική που ίσως είναι και η πιο σύντομη. Φυσικά, μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε παλεύοντάς τους αλλά η μάχη στο Bomb Rush Cyberfunk είναι από τα στοιχεία που μας αφήνουν να ζητάμε κάτι παραπάνω.

Το σύστημα μάχης του παιχνιδιού μοιάζει περισσότερο ως κάτι που προστέθηκε απλά για να υπάρχει μιας και οι επιθέσεις που χρησιμοποιούμε είναι τα διάφορα combostarters παρά επιθέσεις όπως μπουνιές και κλωτσιές. Υπάρχουν στιγμές κατά την διάρκεια του παιχνιδιού που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τον νόμο ή κάποια αφεντικά μέσω του combat. Δυστυχώς, το combat δεν είναι τόσο ευχάριστο είτε λόγω των αργών κινήσεων, είτε λόγω του impact που έχουν τα χτυπήματά μας, είτε λόγω των κινήσεων τόσο του χαρακτήρα όσο και των αντιπάλων μας.

Ευτυχώς, οτιδήποτε άλλο πέρα του combat είναι αρκετά μελετημένο και καλοφτιαγμένο, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και από τον χειρισμό. Δίνεται μια μοναδική αίσθηση ζωντάνιας στην εκτέλεση συνδυασμών και tricks η οποία όμως περιορίζεται από το βάρος και την μεγάλη ακρίβεια που απαιτείται από τον χειρισμό. Αυτή η ισορροπία είναι αρκετά ευχάριστη αφού ανταμείβη το ρίσκο και την στρατηγική ενώ παράλληλα μας αφήνει περιθώρια να πειραματιστούμε με τα combos και τα διάφορα εμπόδια. Κάθε κουμπί συνοδεύει μια συγκεκριμένη κίνηση που με την σειρά της οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο τρικ ή σε μια πληθώρα από combos που προσθέτουν παραπάνω πόντους στο συνολικό μας σκορ.

Πέρα από τα skates ή rollerblades, το Jetpack μας επιτρέπει με τον τρόπο του να αυξήσουμε την ταχύτητά μας και να πραγματοποιούμε διπλά πηδήματα για να φτάσουμε επιφάνειες και να πραγματοποιήσουμε καλύτερα combos. Η ισορροπία που αναφέρεται εδώ μας ωθεί στο να πραγματοποιήσουμε περισσότερους συνδυασμούς και μαζί με τον άψογο χειρισμό μας προκαλεί να ξεπεράσουμε το σκορ μας και να γίνουμε καλύτεροι.

Όπως έκανε και το Jet Set Radio το 2000, έτσι και το Bomb Rush Cyberfunk εμφανίζεται ως ένα στυλάτο παιχνίδι δράσης και δημιουργίας. Διακατέχεται από μια ιδιαίτερη ομορφιά με cel-shaded artstyle, παλέττα πολλών χρωμάτων και λεπτομέρειες που το κάνουν να φαντάζει ως μια γραφική, κινούμενη νουβέλα. Οι νότες νοσταλγίας ενισχύονται από τα Dreamcast-like γραφικά του τα οποία εξισορροπούνται από μοντέλα υψηλής ποιότητα αλλά και τα graffiti που μοιάζουν βγαλμένα από την πραγματική ζωή.

Κάτι που αξίζει να σημειωθεί είναι και η μουσική υπόκρουση του παιχνιδιού, με hip-hop κομμάτια και ηλεκτρονική μουσική που δημιουργήθηκε με την βοήθεια του Hideki Naganuma (Jet Set Radio). Αν έχετε παίξει το Lethal League τότε ίσως να ξέρετε τι μπορείτε να περιμένετε, μιας και η μουσική σε αυτά τα παιχνίδια ήταν άψογη ακόμα και για άτομα που δεν αρέσκονται σε τέτοια είδη, όπως εγώ. Η μουσική στο Bomb Rush Cyberfunk δεν γίνεται ποτέ κουραστική καθώς μας συνοδεύει καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού.

Όλα αυτά έρχονται και δένουν αρμονικά σε ένα παιχνίδι που τρέχει πάρα πολύ καλά στο Nintendo Switch. Είτε σε docked είτε σε portable modes, η απόδοση δεν έπεσε ποτέ κάτω από τα 30Fps, ενώ σε υπολογιστή είχαμε μια άψογη εμπειρία από την αρχή έως το τέλος. Σε ένα σύστημα με AMD Ryzen 7 5800X3D, κάρτα γραφικών NVIDIA RTX 3060 12GB OC, 32GB RAM και Windows 11 Pro δεν αντιμετωπίσαμε απολύτως κανένα πρόβλημα τόσο σε καρέ όσο και σε κολλήματα ή crashes. Μια παρόμοια εμπειρία είχαμε και στο Steam Deck όπου με μερικές μικρές ρυθμίσεις τα καρέ δεν έπεφταν κάτω από τα 60 την στιγμή που τα μοντέλα ήταν αρκετά λεπτομερή και καθαρά.

Το Bomb Rush Cyberfunk είναι ένα απροσδόκητα καλό παιχνίδι. Από την αρχή έως το τέλος του αποτελεί μια διασκεδαστικά δημιουργική εμπειρία γεμάτη στυλ, ένταση και πολλά κόλπα. Τα γραφικά του σε συνδυασμό με το gameplay, τα χρώματά του και το γενικότερο gameplay μας ταξιδεύουν 21 χρόνια πίσω, στην παιδική μας ηλικία. Δύο σχόλια που αντικατοπτρίζουν αυτή την προσπάθεια είναι τα “Dear Sega, You could have done this at any point of time in the last 21 years” και “Turns out they actually do make them like they used to”.

Ευχαριστούμε την εκδότρια εταιρεία για την παροχή του παιχνιδιού.

You may also like