Ιδιόρυθμη σειρά, για ιδιόρυθμους gamers
Δεν μπορώ να μην εκμυστηρευτώ από την αρχή αυτού του review το ”έγκλημα” από αμέλεια που είχα διαπράξει σαν gamer στο παρελθόν… Δεν είχα παίξει κανένα Fallout και αγνοούσα παντελώς την ύπαρξη ενός κόσμου που ενσαρκώνει τον -προσωπικά- χειρότερο μου εφιάλτη, την επιβίωση δηλαδή σε έναν μολυσμένο απο ραδιενέργεια κόσμο. Είχα ακουστά το όνομα, αλλά τα screenshots από το New Vegas και το 3ο της σειράς καθώς και τα gameplay βιντεάκια τους με είχαν αποθαρρύνει πολύ. Άσχημη και ”άοσμη” παλέττα χρωμάτων, παράπονα για bugs και glitches έδιναν και έπαιρναν στα φορουμς και ένα gameplay που δεν έμοιαζε καθόλου να συμβαδίζει με εκείνα των τίτλων της εποχής εκείνης. Να υπενθυμίσω οτι τότε είχαμε τίτλους σαν το Red Dead Redemption και Battlefield Bad Company 2 που φλέρταραν ασύστολα με το ρεαλισμό και αποτελούσαν διαφήμηση για τα γραφικά και τις δυνατότητες της επόμενης γενιάς. Δίπλα σε αυτά είχαμε και ένα λιγότερο γνωστό, ακατέργαστο διαμάντι που ανέμενε εναγωνίως το καθολικό makeover που θα το έστελνε στην κορυφή. Είναι όμως το 4 αυτό το makeover;
Ο παράδεισος που έγινε κόλαση
Το παιχνίδι ξεκινά τοποθετώντας μας στη ζωή μιας τυπικής Αμερικάνικης οικογένειας του μακρινού μέλλοντος. Η κοινωνία έχει προ πολλού βασίσει τις ενεργειακές της ανάγκες στη ραδιενέργεια και απολαμβάνει την ”απεριόριστη” και πανίσχυρη φύση της. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα από τα πιθανά σενάρια εξαφάνισης του είδους μας και ο μεγαλύτερος φόβος της ανθρωπότητας την δεκαετία του ’60…ένας ολοκληρωτικός πυρηνικός πόλεμος. Εσύ και η οικογένεια σου είστε από τους τυχερούς αφού σπεύδετε στο κοντινότερο καταφύγιο και γλυτώνετε το 1ο κύμα της έκρηξης κυριολεκτικά τη τελευταία στιγμή. Το σχέδιο είναι το εξής, οι επιζήσαντες στο καταφύγιο θα τοποθετηθούν σε θαλάμους κρυόστασης όπου θεωρητικά θα διατηρηθούν για πολλές δεκαετίες μέχρι ο έξω κόσμος να σταθεροποιηθεί και να γίνει εκ νέου κατοικίσιμος. Τα πράγματα στην πράξη δεν καταλήγουν καθόλου έτσι, καθώς μια δυσλειτουργία του θαλάμου σου, σου επιτρέπει να δεις ζωντανά την απαγωγή του παιδιού σου και την εν ψυχρώ δολοφονία της συζύγου σου. Κατακλειζόμενος από αισθήματα μίσους, εκδίκησης αλλά και φόβου αμέσως μετά την απόψυξη σου ξεκινάς την καταδίωξη αυτών που σου στέρησαν τα αγαπημένα σου πρόσωπα, στον κατεστραμένο πλέον κόσμο που κάποτε γνώριζες.
Ένα παιχνίδι που σε κάνει πραγματικά ξεχωριστό
Ξεκινόντας στο παιχνίδι ερχόμαστε σε επαφή με το σύστημα S.P.E.C.I.A.L. Με βάση αυτό θα καθορίσεις τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες σου, βαθμολογόντας τη φυσική σου δύναμη, την ευφυία, την αντίληψη και τις λοιπές παραμέτρους της προσωπικότητας σου με τον τρόπο που εσύ θέλεις. Όσο ανεβαίνουμε επίπεδα μας δίνεται η δυνατότητα να ακονίσουμε επιμέρους χαρακτηριστικά μας ανάλογα με το στυλ παιχνιδιού που σκοπεύουμε να κάνουμε. Μέσα σε αυτές τις επιλογές περιλαμβάνονται και πολλά perks που ξεκλειδώνουμε αυξάνοντας κάποιο χαρακτηριστικό σε ορισμένο βαθμό. Αμέτρητοι συνδυασμοί ικανοτήτων και perks μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάνοντας κάθε σου ξεκίνημα μια νέα αρχή και μια νέα ευκαιρία για να παίξεις το παιχνίδι διαφορετικά από την προηγούμενη.
Η απόφαση είναι στο χέρι σου
Ένας ακόμα πολύ ενδιαφέρον μηχανισμός στο gameplay είναι η επιλογή των πιθανών απαντήσεων σε συζητήσεις. Επιπλέον, ανάλογα με τις ικανότητες πειθούς και επικοινωνίας που έχεις ”προικίσει” τον χαρακτήρα σου θα μπορείς -εκτός των ναι ή όχι απαντήσεων- να απειλείς ή να ανακρίνεις τον εκάστοτε συνομιλητή σου,δίνοντας σου πληροφορίες που ειδάλλως δεν θα ήξερες. Αυτή η δυνατότητα υπήρχε και στους προηγούμενους τίτλους της σειράς -που κατά την ταπεινή μου άποψη- είχε αξιοποιηθεί πολύ εκτενέστερα και καλύτερα. Σε αυτό το Fallout, οι επιλογές είναι σαφώς περισσότερο περιορισμένες και σπάνια διαφέρουν από τα γενικευμένα ”ναι, όχι, κάτσε να το συζητήσουμε και χάσου από μπροστά μου” (η τελοσπάντων κάποια μπρουτάλ-ειρωνική ατάκα) με την τελευταία να είναι πάντα η πιο ενδιαφέρουσα. Μια ακόμα επιλογή που υπάρχει στο game είναι και αυτή του συντρόφου σου. Το κάθε companion στο παιχνίδι έχει προτερήματα και μειονεκτήματα, κάποια είναι χρήσιμα σε μάχες σώμα με σώμα, άλλα σε μακρινές βολές με διόπτρες. Αν και εμένα προσωπικά το μόνο που με ένοιαξε είναι το ποιο από όλα κουβαλάει το περισσότερο loot.
Η μεγάλη αμαρτία
Όταν έρθει η ώρα να μιλήσω για γραφικά δεν μπορώ να παραλείψω την αναφορά μου στο physics engine του τίτλου. Η προσκόλληση στην πεπατημένη και η εμμονή της Bethesda στη χρήση της παρωχημένης Creation engine ήταν ”αμαρτία” που φρέναρε τις δυνατότητες αξιοποίησης ενός μεγάλου κεφαλαίου σαν αυτό του Fallout. Οι κινήσεις χαρακτήρων στο χώρο και η αλληλεπίδραση τους με το έδαφος και τα στοιχεία του κόσμου δεν είναι σε καμιά περίπτωση κολακευτική εν έτη 2015. Το παιχνίδι μας αφήνει μια μόνιμη αίσθηση αστάθειας και αδέξιου σχεδιασμού σχεδόν σε κάθε κίνηση, πράγμα που θα ανεχόμασταν σιωπηλά σε παιχνίδια της προηγούμενης 5ετίας αλλά όχι σε αυτά της εποχής του. Για να αποδώσουμε όμως τα του Καίσαρος τω Καισαρι, η προσπάθεια αναζωογώνησης των γραφικών με ”γυαλισμένα” και λεπτομερή textures αλλά και η ανανεωμένη παλέττα χρωμάτων είχε σίγουρα αποτέλεσμα και αποτελεί σημαντικό βήμα στη σωστή κατεύθυνση. Αν και το έδαφος (βλάστηση, χώμα, βράχια κλπ) δεν είναι και το αρτιότερα σχεδιασμένο που έχουμε δει, αυτό που σίγουρα διαφοροποιεί το 4 από τα προγενέστερα είναι το φως και η επίδραση του στο χώρο και τα χρώματα. Οι ακτίνες φωτός είναι πολύ καλά δεμένες με το περιβάλλον και η απόδοση του κλίματος και της βεβαρημένης απο ραδιενέργεια ατμόσφαιρας είναι η κορωνίδα του εμπλουτισμού στο οπτικό κομμάτι και ένα από τα λίγα -αλλά ζωτικής σημασίας- στοιχεία που χαρίζουν εξόφθαλμη βελτίωση στον τίτλο.
Ποιότητα ήχου που ”ακτινοβολεί”
Στο ηχητικό κομμάτι τώρα, οι ήχοι του περιβάλλοντος μαζί με τη μουσική συνθέτουν ένα από τα διακριτικά ρεαλιστικά στοιχεία που κάνουν το παιχνίδι να αιχμαλωτίζει. Όλοι οι διάλογοι έχουν ένταση και ύφος κατάλληλο για τη κάθε περίσταση και σπάνια ακούμε κάποια παραφωνία. Ο πανικός, ο θυμός, η ανακούφιση είναι συναισθήματα που γίνονται έκδηλα στη φωνή κάθε NPC αλλά και του πρωταγωνιστή χρωματίζοντας ακουστικά την ιστορία. Τα όπλα έχουν και αυτά ξεχωριστούς ήχους το ένα από το άλλο και το κροτάλισμα τους μεταλλάσεται με την απόσταση και με το αν βρίσκονται σε εσωτερικό η εξωτερικό χωρο αυξάνοντας και αυτά με τη σειρά τους την αίσθηση αληθοφάνειας.
Το ένα χέρι νίβει το άλλο…
Η μεγαλύτερη καινοτομία που εισήχθηκε στο παιχνίδι είναι αδιαμφισβήτητα η οικοδόμηση και επέκταση των μικρών κοινοτήτων που είναι διεσπαρμένες στο map. Τα εν λόγω settlements είναι τα καταφύγια που έφτιαξαν όσοι επιζώντες από τον πόλεμο δεν κατάφεραν να εγκατασταθούν στις μεγάλες ”οργανωμένες” κοινωνίες ή εξορίστηκαν για κάποιο λόγο από αυτές. Όπως είναι λογικό αυτές οι μικρές κοινότητες έχουν ελλείψεις και πρακτικές ανάγκες που με το ζόρι ικανοποιούνται, πόσιμο νερό, στέγη, φαγητό είναι μόνο μερικές από αυτές.Εαν έχεις τις απαραίτητες πρώτες ύλες μπορείς να τους βοηθήσεις και με την σειρά τους και εκείνοι θα δείξουν την ευγνομοσύνη τους σε σένα. Γενικά, η διαδικασία της ανοικοδόμησης και επέκτασης των οικισμών σε κρατά αρκετές ώρες απασχολημένο και πιστεύω οτι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πινελιά στο παιχνίδι που προσθέτει επιπλέον ώρες ευχάριστου gameplay.
Εδώ που τα ”σκουπίδια” είναι πιο χρήσιμα από ποτέ…
Το κομμάτι του παιχνιδιού που για εμένα έκανε τη διαφορά στο gameplay ήταν το βελτιωμένο και εμπλουτισμένο crafting πανοπλιών και όπλων. Κάθε άχρηστο αντικείμενο που συναντάς στο δρόμο σου, μόνο άχρηστο δεν είναι. Αποσυναρμολογόντας το, μπορείς να το αξιοποιήσεις με τον καλύτερο για εσένα τρόπο φτιάχνοντας εξαρτήματα για το όπλο της επιλογής σου ή για την περαιτέρω θωράκιση της πανοπλίας σου. Διόπτρες, επέκταση γεμιστήρων, αλλαγή κοντακίου είναι μόνο κάποια παραδείγματα των επιλογών που έχεις στη διαθεσή σου αφού κάθε όπλο σπάει σε κομμάτια και κάθε κομμάτι ”σηκώνει” τροποποίηση. Το ίδιο ισχύει και για την προστασία σου καθώς μπορείς να σφυριλατίσεις τμήματα της πανοπλίας σου αλλά και να την κάνεις καταλληλότερη για ειδικευμένη χρήση, όπως είναι λογικό ένα υψηλά ραδιενεργό περιβάλλον χρειάζεται διαφορετική στολή από ένα άλλο που κύριος κίνδυνος είναι τα εκρηκτικά. Έπιασα τον εαυτό μου να διακόπτω πολλές φορές μια αποστολή για να ξεφορτώσω εμένα αλλά και το companion μου από όλο το junk που μάζεψα ξέροντας την ανεκτίμητη αξία του. Ένα μέρος του crafting που ομολογουμένως δεν εξερεύνησα τόσο ήταν αυτό του power armor. Για όσους δεν γνωρίζουν πρόκειται για μια πολύ βαριά πανοπλία που πολλαπλασιάζει την προστασία σου με το αρνητικό όμως οτι η χρήση της απαιτεί πολύτιμα καύσιμα. Κύριος λόγος που δεν ασχολήθηκα με αυτήν ήταν πολύ απλά διότι το παιχνίδι δεν ήταν αρκετά δύσκολο(στο medium) για να την χρειαστώ, όποτε πέθαινα απλά άλλαζα όπλο ή προσέγγιση και αργά η γρήγορα τα κατάφερνα. Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα πως είχα ξεχάσει την ύπαρξη της το μεγαλύτερο διάστημα…
Ένα καθαρόαιμο ACTION rpg
Το Fallout 4 είναι ένα 1st person action παιχνίδι με μικρές δόσεις rpg. Η ξεκάθαρη έμφαση δόθηκε στο κομμάτι δράσης. Η ανταλλαγή πυροβολισμών δεν γίνεται ποτέ βαρετή, η μεγάλη ποικιλία σε όπλα και εξαρτήματα αποτρέπουν την μονοτονία και το σύστημα V.A.T.S. κάνει τη διαφορά στη μάχη όταν οι εχθροί τείνουν να υπερκαλύψουν τις δυνάμεις σου. Το V.A.T.S. είναι ένας μηχανισμός που χρησιμοποιείται κατα κόρων στο Fallout και περιληπτικά μπορεί να περιγραφεί σαν μια δυνατότητα slow-motion, που σου επιτρέπει να προκαλέσεις ειδικευμένα πλήγματα σε εχθρούς, καταβάλοντας τους γρηγορότερα και ευκολότερα ή καθιστόντας τους ανίκανους για μάχη. Για παράδειγμα, αν ο εχθρός σου έχει ρουκετοβόλο ή κάποιο άλλο δυνατό όπλο πυροβόλισε τον στο χέρι και θα χάσει μαζί με το άκρο του και την ικανότητα του να το χρησιμοποιεί. Αν έχεις έναν ταχύ αντίπαλο, αχρηστεύοντας ένα πόδι του θα τον κάνεις να κουτσαίνει πολύ πιο αργά και θα είναι ευκολότερα διαχειρίσιμος. Μπορείς όμως να κάνεις και το προσωπικό μου αγαπημένο. Σε περίπτωση που κρατά χειροβομβίδα πυροβόλισε την εύκολα με το VATS λίγο πριν την πετάξει και δες τον να εξαϋλώνεται ακαριαία από το ίδιο του το όπλο. Κάθε μάχη και κάθε εχθρός μεταβάλλουν δραστικά το παιχνίδι και προλαμβάνουν τη μονοτονία στο gameplay.
”Σφάλματα” που υπονομεύουν μια ΑΑΑ παραγωγή
Η μόνη κηλίδα στο κομμάτι δράσης είναι τα bugs, τα glitches, τα freezes και τα ολικά σφάλματα τα οποία συνάντησα ουκ ολίγες φορές. Σκέψου αυτό και θα με νιώσεις, είσαι σε περιοχή πολύ δυσκολότερη για το παρόν επιπεδό σου, έχεις ματώσει να καθαρίσεις το σημείο και έχεις ξοδέψει κάθε καλό όπλο που είχες στη προσπάθεια αυτή. Αυτό που λογικά θα περίμενες να ακολουθήσει είναι η συλλογή του πολυτιμότατου loot, έτσι δεν είναι; Δυστυχώς τα πράγματα πολλές φορές δεν εξελίσσονται έτσι αφού το game freezάρει ή σε πετάει με ολικό σφάλμα εμφανίζοντας παράλληλα ένα πολυψήφιο αριθμό διαγνωστικού στην οθόνη. Καλά κατάλαβες, τα έχασες όλα από το τελευταίο save και μετά… Κάποιες επίσης -όχι τόσο σπάνιες- φορές θα πεθάνεις γιατί κόλλησες σε κάποιον εσωτερικό χώρο ή γιατί κάποιος εχθρός glitchαρε και σε πυροβολάει μέσα από τοίχους. Η Bethesda προσπάθησε να μπαλώσει τις κακοτοπιές αυτές με patches αλλά στο PS4 μου τουλάχιστον, ουδέποτε εξαλήφθηκαν εντελώς.
Πολύ καλό αποτέλεσμα που δεν παύει όμως να προβληματίζει
Αν κοιτάξουμε το Fallout 4 ολοκληρωμένα, θα δούμε ένα αξιόλογο παιχνίδι δράσης πρώτου προσώπου με διακριτικά στοιχεία rpg. O δίσκος του περασε πολύ καιρό μέσα στη δική μου κονσόλα, το απόλαυσα πραγματικά και πιστεύω οτι αξίζει σίγουρα σαν επιλογή. Εθιστικά level-ups και διαχείριση των skill points που τα συνοδεύουν, άπειρο loot για να μαζεύψεις και να αξιοποιήσεις κατα το δοκούν, τεράστιο και πλούσιο map που υπόσχεται πολλές ώρες εξερεύνησης και φυσικά, ιστορία και εκτέλεση σεναρίου που αιχμαλωτίζει. Ανατροπές και γνωριμίες χαρακτήρων με πιστευτούς και ζωντανούς διαλόγους που σε κάνουν γρήγορα μέρος του κόσμου του μεταπολεμικού Commonwealth και σε βάζουν στο ”κλίμα” της εποχής. Οι τεχνικές κακοτοπιές αποτελούν σίγουρα ηχηρό αρνητικό του παιχνιδιού και μας βάζει σε σκέψεις για το πως θα ήταν αν είχαν επιλυθεί πριν την κυκλοφορία του. Πως θα ήταν γενικά ένα Fallout, με σύγχρονο physics engine, λιγότερα bugs,μηχανισμό επιλογής απαντήσεων τύπου New Vegas (μεγαλύτερη ποικιλία απαντήσεων, πιο εμπνευσμένοι διάλογοι) και την πολυπόθητη -από το Fallout fanbase- δυνατότητα να είναι όλοι οι NPCS θνητοί. Η εμπειρία μου από το παιχνίδι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση όμως να χαρακτηριστεί αρνητική, απόδειξη του οποίου ήταν το οτι με την ολοκλήρωση του 4 έσπευσα να αποκτήσω τους 2 προηγούμενους τίτλους της σειράς. Έχοντας παίξει πλέον και τα 3 παιχνίδια μπορώ με ασφάλεια να πω οτι το 4 είναι το πιο ”καλογυαλισμένο” και φιλικό στο μάτι, σίγουρα το καταλληλότερο μέχρι στιγμής στο να σε εισάγει στoν μοναδικό κόσμο των Fallout.
