Unidentified Racing Series
Η σειρά Grid είναι από τις περιπτώσεις που στην πολύχρονη ύπαρξή της έχει δεχθεί πάμπολες αλλαγές, προσπαθώντας να βρει την χρυσή τομή ανάμεσα σε simulation και arcade racing. Από τις απαρχές της, τότε που άκουγε στο όνομα TOCA, όπου προσπαθούσε να γίνει Gran Turismo στην θέση του βεζύρη, στο πρώτο κονσολοειδές Race driver: Grid, στο Grid 2 που ούρλιαζε arcade, στην στροφή του Autosport. Να λοιπόν και ένα νέο μέλος στην οικογένεια, το οποίο παίρνει το όνομα του προπάππου του για να μας κάνει να πιστέψουμε πως έχουμε κάτι καινούργιο στα χέρια μας. Άραγε καταφέρνει να δώσει την απαραίτητη ταυτότητα που η σειρά τόσο πολύ χρειάζεται;
Stay off the Grid
Το Grid ξεκινάει ξεδιάντροπα, ρίχνοντας τον ανυποψίαστο οδηγό σε μερικούς φαντασμαγορικούς αγώνες και κάνοντάς τον να μετανιώσει που σήκωσε το τενεκεδάκι να πιει το ισοτονικό του και να τρέξει να πιάσει το χειριστήριο. Σε ένα κρεσέντο προσεκτικά επιλεγμένων αγώνων, η πρώτη εντύπωση που δημιουργείται στον επίδοξο οδηγό είναι πως τελικά έπρεπε να πάρει ένα κιβώτιο από αυτά τα ισοτονικά ποτά καθώς η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο. Λίγα λεπτά είναι αρκετά να κορεστεί η δίψα για μερικούς ακόμα γρήγορους αγώνες καθώς το αποτέλεσμα ήταν καταλυτικό: Είχε πλάκα!
Αφού τελειώνει το εισαγωγικό σφυροκόπημα διασκέδασης, ο οδηγός σκέφτεται πως για να ξαναζήσει την εμπειρία θα πρέπει να ξεκινήσει σιγά σιγά την καριέρα του για να μπορέσει να επιλέξει το event που του έκανε τόσο τρομερή εντύπωση και να το ξαναζήσει. Κι όμως, η Codemasters του δίνει την δυνατότητα να σκάσει έκτη σχέση μετά την πρώτη και να επιλέξει να δημιουργήσει όποιο event του αρέσει χωρίς να χρειαστεί να ακουμπήσει καν το career mode. Διαλέγει πίστα, σετ αυτοκινήτων, αυτοκίνητο, ώρα και καιρό και μένει απόλυτα ευχαριστημένος. Το κερασάκι στην τούρτα είναι το πολύ απλό και κατανοητό user interface που αφήνει τις φανφάρες στην άκρη και δίνει στον οδηγό μας την δυνατότητα να επικεντρωθεί στις επιλογές που ζητάει άμεσα, χωρίς να ζαλίζεται από τις μπλοκμπαστερικές παρουσιάσεις κάποιων άλλων τίτλων.
What Evil Lurks
Αυτό που κρύβουν οι απλούστατες επιλογές είναι ένας μικρός θησαυρός σε επιλογές αυτοκινήτων, πολλά από τα οποία σαφώς και είναι προς αγορά (και μεταπώληση έπειτα) αλλά σε λογικές τιμές. Σε συνδιασμό με τα δίκαια μεροκάματα που αποκομίζει ο οδηγός από τους αγώνες, κανένα αυτοκίνητο δεν φαντάζει ως Γολγοθάς για την τσέπη του, αντιθέτως του δίνει την εντύπωση πως ο στόχος του ονειρεμένου supercar είναι εφικτός με σωστή και υπομονετική δουλειά. Από Mini Cooper σε BMW, από Ford Focus σε Camaro, κλασικά Nissan 300άρια και άλλα αυτοκίνητα που εμφανίστηκαν από τη δεκαετία του 50 έως σήμερα. Ο οδηγός μας γνέφει καταφατικά, καθώς βλέπει πως οι κατασκευαστές προτίμησαν να βάλουν 70 σωστά επιλεγμένα αυτοκίνητα για να περάσει καλά και να μην χάνεται στην πολυπλοκότητα των εκατοντάδων οχημάτων που γνώρισε σε άλλα racing games.
Οι πίστες που είναι διαθέσιμες ποικίλουν και δίνουν ακόμα ένα νεύμα στον οδηγό, δίνοντάς του μερικές πραγματικές αλλα πολύ περισσότερες φανταστικές. Και πάλι ο οδηγός σκέφτεται αμέριμνος: Μα γιατί να τρέξω αγχωμένος στην Nurburgring όταν μπορώ να κάνω μπαντηλίκια κάτω από ανθισμένες αμυγδαλιές και μέσα στις πόλεις; Αλλά ακόμα και οι αληθινές πίστες, όπως για παράδειγμα της Ιντιανάπολις, υπόκεινται στους νέους νόμους που δημιουργεί το Grid και φαντάζουν ως κάτι εντελώς καινούργιο.
Bringing on the heartbreak
Όπου “νόμος”, ο οδηγός σκέφτεται physics και controls αλλά όχι περίπλοκες μαθηματικές αναλύσεις για το πως θα πάρει την δεξιά στροφή των 28,36 μοιρών με 153 χιλιόμετρα για να κερδίσει 3 δέκατα ροπή που θα του δώσει την ευκαιρία να… Πολλά λέμε. Νάτην η λωρίδα βοηθείας, στην διάθεση του οδηγού όποτε θέλει, όχι όμως και τόσο λειτουργική, καθώς ο arcade χαρακτήρας της οδήγησης μεταλάσει την λωρίδα γρήγορα από κόκκινη σε πράσινη και τσιμπάει το μάγουλο του οδηγού που αποφασίζει να αφήσει το γκαζάκι και να το ξανακουμπήσει παρέα με λίγες χορευτικές φιγούρες στο τιμόνι μπας και κάνει το τέλειο drift. Και είναι σχετικά γελοίο στην εκτέλεση, όχι όμως δεδομένο, καθώς αν πατήσει το μαγικό κουμπάκι του tuning πριν κάθε αγώνα μπορεί να αλλάξει άρδην τον τρόπο που κάθε αυτοκίνητο παίρνει τις στροφές (κι εσύ αν θέλεις κοίταζε το). Τα physics έχουν μια ιδιαίτερη ιδιομορφία. Δίνουν την αίσθηση στον οδηγό πως οδηγάει ένα όχημα αρκετών χιλιάδων κιλών το οποίο δεν επιπλέει στην άσφαλτο, δεν δίνουν όμως την δυνατότητα για αυτό το κάτι που θέλει. Το ζητάει ο οργανισμός το αλματάκι, θα είχε γούστο μια όμορφη πιρουέτα στον αέρα (εφικτή μεν, απόλυτα μη ρεαλιστική δε). Με μια λέξη: Arcade. Όσες παραμέτρους και να πειράξει ο οδηγός μας, όσους υπολογισμούς και να κάνει για να κερδίσει λίγα δευτερόλεπτα που θα τον οδηγήσουν στο βάθρο, ο τρόπος οδήγησης μοιάζει βγαλμένος από ένα κερματοφάγο τερατούργημα που στην οθόνη του γράφει SEGA ή GAELCO. Μόνη παραφωνία (ΝΟΤ) στον arcade προσδιορισμό είναι η πάρα πολύ καλή απόδοση του tail driving που δίνει όντως μεγάλο πλεονέκτημα στην επιτάχυνση όταν ο οδηγός χρησιμοποιεί τις αεροτουρμπίνες που δημιουργούνται από τα προπορευόμενα αυτοκίνητα.
Pinball racing
Αφού πλέον ο αγαπητός μας οδηγός απεφάνθη πως το Grid είναι ένα εκλεπτυσμένο arcade racer, κάνει το αυτονόητο: Παρακούει τον συνεργάτη οδηγό που του φωνάζει στο αυτί Έλα Γιωργ(sic:cliche) και ορμάει σε κάθε τι που έχει μάζα, από τις μπάρες προστασίας έως τα αντίπαλα αυτοκίνητα για να πάρει την στροφάρα χωρίς να χρειαστεί να πατήσει το ρημάδι το φρένο. Εκεί όμως που το παρακάνει χτυπώντας το αυτοκίνητο του τάδε, ξαφνικά αυτός ο τάδε νευριάζει και τσιμπάει ένα κόκκινο εικονίδιο από πάνω του. Αυτό είναι το νέο χαρακτηριστικό της κατά γενικής ομολογίας πολύ καλής ΑΙ, που ονομάζεται Nemesis. Ο οδηγός που έχει φάει πολύ ξύλο από τον οδηγό μας, γίνεται η Νέμεσής του και αρχίζει να του ρίχνεται για να τον βγάλει εκτός πορείας. Περισσότεροι του ενός Nemesis μπορούν να εμφανιστούν σε έναν αγώνα και δίνουν μια αίσθηση ενός φιλικού (γκουχ) αγώνα σε couch play. Η αίσθηση της εκδικητικότητας που δημιουργείται συμβάλει στην αύξηση του άγχους ακόμα κι αν η πρώτη θέση είναι κατακτημένη από τα πρώτα κιόλας μέτρα της πίστας. Θα μπορούσε ο Nemesis να παραμείνει σταθερός κατά τη διάρκεια του Career mode και να εξελίσσεται, αλλά απλώς σε κάθε αγώνα δημιουργείται ένας νέος από τους 400+ που λέγεται πως υπάρχουν στο game. Παρέα στους 400 Nemesis βρίσκονται και καμιά 30αριά βοηθοί του οδηγού μας, οι οποίοι μπορούν να στριμώξουν τον εχθρό σας, να κερδίσουν καλή θέση για να μαζευτεί ζεστό χρήμα, αλλά ως εκεί, δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο.
With a little help from a champion
Συνεργάτης στην δημιουργία του Grid ήταν ο Fernando Alonso και σίγουρα η επιρροή του φαίνεται στην αίσθηση ταχύτητας που δίνει το Grid. Πέραν του ρόλου του συμβούλου, ο πρωταθλητής δίνει την δυνατότητα στον οδηγό μας να μπει στα μονοθέσια που κατέκτησαν τα παγκόσμια κύπελα. Το Career mode διαθέτει περισσότερα από 90 διαφορετικά events τα οποία μπορούν να παιχθούν με όποια σειρά θέλει ο παίχτης. Αν ξεκλειδωθούν τα περισσότερα, ανοίγει το Grid World Series.
Withering heights
Οπτικά το Grid είναι απλά απίθανο. Εντυπωσιακή είναι η παλέτα χρωμάτων που χρησιμοποιείται και οι λεπτομέρειες σε οτιδήποτε κοσμεί τις πίστες, από τα κτίρια, τα δέντρα, τους θεατές κλπ, είναι πολύ προσεγμένες και γεμίζουν με θαυμασμό τα μάτια του οδηγού μας. Η βροχή είναι απόλυτα πιστευτή, σε βαθμό που γίνεται ρεαλιστικά ενοχλητική, καθώς η οπτική μέσα από το κόκπιτ (ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ!) γίνεται τόσο σκοτεινή που δυσκολεύει την οδήγηση. Όποιος οδήγησε εν μέσω καταρακτώδους βροχής καταλαβαίνει την αίσθηση. Υπάρχει ένα θεματάκι με τις εξωτερικές κάμερες. Υπάρχουν 2 επιλογές, μια πίσω από το όχημα και μια ακόμα… λίγο πιο πίσω. Μικρή διαφορά και χαμένη ευκαιρία. Θα μπορούσε να έχει μια κλίση προς τα επάνω για να βοηθήσει στην οπτική του οδηγού. Επίσης η πίσω κάμερα συμπεριφέρεται σαν αντικείμενο με μάζα κάποιες φορές, καθώς παρατηρήθηκε πως ένα αυτοκίνητο που βρίσκεται πίσω από το δικό σας μπορεί να την ακουμπήσει και να την μετατοπίσει! Ευτυχώς γίνεται επαναφορά γρήγορα και δεν επηρεάζεται το gameplay. Οι ζημιές των αυτοκινήτων είναι σχετικά περιορισμένες οπτικά και δεν δίνουν κάποια ιδιαίτερη εντύπωση πως έγινε μάχη στην άσφαλτο.
Ο ήχος είναι απλά τυπικός. Ωραίοι οι βρυχηθμοί των θηρίων, καλή απόδοση των ραδιοσυνομιλιών, αλλά δεν έχουν το βάθος που χρειάζεται. Απογοητεύτηκα πολλάκις όταν περνούσα μέσα από τούνελ και περίμενα να ακούσω την υπόκωφη ηχώ της εξάτμισής μου αλλά τσάμπα έστηνα αυτί. Δεν είναι τραγικά άσχημος ο ήχος, δεν είναι όμως αντάξιος του εξαίσιου οπτικού τομέα.
Έλα έλα κι αν ακούσεις μπαμ σταμάτα!
Τελικά το Grid έγινε arcade. Όχι καθαρόαιμο, αλλά τόσο όσο χρειάζεται για να μπορέσει να προσφέρει κάτι που ψάχνει ο casual gamer και δεν βρίσκει στα σύγχρονα sim μεγαθήρια: Αγνή διασκέδαση. Είναι κατάλληλο για διάλειμμα από τα hardcore simulations χωρίς να ξενίζει τον έμπειρο οδηγό που πάει να σηκώσει το φρύδι ακούγοντας την λέξη που αρχίζει από Α(r). Για τον οδηγό που θέλει να παίξει ένα ραλάκι, είναι ένας παράδεισος. Γρήγορες επιλογές, γρήγοροι αγώνες, γρήγορα αποτελέσματα και γρήγορη ανάπτυξη αδρεναλίνης. Θα περάσετε καλά!
Ελάχιστες απαιτήσεις συστήματος:
- ΛΣ: 64 bit Version of Windows 10
- Επεξεργαστής: Intel i3 2130 / AMD FX4300
- Μνήμη: 8 GB RAM
- Γραφικά: Nvidia GT 640 / HD7750
- DirectX: Έκδοση 12
- Δίκτυο: Ευρυζωνική σύνδεση διαδικτύου
- Αποθήκευση: 100 GB διαθέσιμος χώρος
- Κάρτα ήχου: DirectX Compatible Soundcard
- Επιπλέον σημειώσεις: Requires a 64-bit processor and operating system
Ευχαριστούμε θερμά την Enarxis Dynamic Media για την διάθεση του παιχνιδιού.
