Halo 2 | Sir, Finishing This Fight

Γράφει ο/η Ανδρέας Κωνσταντινίδης

Το Halo 2, κυκλοφορώντας στις 9 Νοεμβρίου 2004, δεν ήταν απλώς η συνέχεια ενός επιτυχημένου τίτλου, ήταν ένα ορόσημο για ολόκληρη τη βιομηχανία. Μετά τα γεγονότα του Halo: Combat Evolved, η ανθρωπότητα πανηγυρίζει την καταστροφή του πρώτου Halo, όμως η UNSC δέχεται νέα απειλή: ο στόλος των Covenant πλησιάζει τη Γη. Ο Master Chief επιστρέφει στη δράση, μα αυτή τη φορά η ιστορία ανοίγει σε δύο μέτωπα. Για πρώτη φορά στη σειρά, βλέπουμε τον πόλεμο μέσα από τα μάτια του εχθρού, του Arbiter, ενός Sangheili πολεμιστή που ατιμάστηκε για την αποτυχία του να προστατεύσει το πρώτο δαχτυλίδι. Μέσα από εκείνον, το παιχνίδι τολμά να δείξει πως η πίστη και η τιμή μπορούν να γεννήσουν τραγωδία, αλλά και λύτρωση.

Στο παρασκήνιο, η ανάπτυξη του παιχνιδιού ήταν ένα τιτάνιο χάος που σημάδεψε τη Bungie για πάντα. Το Halo 2 ξαναγράφτηκε σχεδόν από την αρχή λίγους μήνες πριν την κυκλοφορία του, με ολόκληρες περιοχές, μηχανισμούς και σκηνές να κόβονται για να προλάβουν την ημερομηνία. Μιλάμε για ένα μακελειό.

Η αρχική ιστορία προοριζόταν να συνεχιστεί απευθείας στο Halo 3, όμως η εταιρεία αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί που μπορούσε, αφήνοντας μας το cliffhanger φινάλε που έμεινε θρυλικό. Παρ’ όλα αυτά, μέσα σε αυτό το χάος γεννήθηκαν μερικές από τις πιο εμβληματικές στιγμές του gaming: η μάχη στη Νέα Μομπάσα, η αποκάλυψη του Gravemind, η ένωση του Chief και του Arbiter απέναντι σε έναν κοινό εχθρό.

Το βιβλίο Halo: The Flood είχε ήδη δώσει υπόβαθρο στα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού, και έτσι το Halo 2 άνοιξε τον κόσμο ακόμα περισσότερο παρουσιάζοντας για πρώτη φορά τις πολιτικές ισορροπίες των Covenant, τον διχασμό και τα Game of Thrones των Prophets, αλλά και τη γέννηση ενός ιερού πολέμου που κατέρρευσε από μέσα.

Η Bungie, κάτω από απίστευτη πίεση, παρέδωσε κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι, έναν καθρέφτη για το τι σημαίνει να πολεμάς όχι μόνο τον εχθρό, αλλά και την ίδια σου την πίστη.

Το φινάλε του Halo 2 έμεινε χαραγμένο στη μνήμη κάθε παίκτη. Ο Chief, έτοιμος να ολοκληρώσει τη μάχη, απαντά με το εμβληματικό Sir, finishing this fight.”, μια φράση που έκλεισε απότομα την οθόνη, αφήνοντας πίσω της ένα μείγμα οργής και δέους. Ήταν το σημείο που το Halo σταμάτησε να είναι ένα παιχνίδι επιστημονικής φαντασίας και έγινε ένα έπος.
Γιατί εκεί, ανάμεσα στα συντρίμμια της Γης και τα ψεύδη των Prophets, το Halo 2 μας έμαθε κάτι απλό, ότι ακόμα και μέσα στον πόλεμο, η αλήθεια βρίσκει πάντα τρόπο να ακουστεί.

Κάτι για το wiki, επιλέξτε να παίξετε την Master Chief Collection έκδοση του Halo 2, γιατί πέρα από τα ανώτερα γραφικά, μιλάμε για τα καλύτερα cutscenes που έχει δει Halo παιχνίδι μέχρι σήμερα, καθώς πρόκειται για ένα μείγμα τέχνης του σινεμά.

Πριν το Halo 2, όμως, το online multiplayer στις κονσόλες ήταν σχεδόν… πειραματικό. Ανύπαρκτο.

Το παιχνίδι της Bungie ήταν το πρώτο μεγάλο console shooter που αξιοποίησε πλήρως το Xbox Live και έδωσε την πρώτη και τελευταία από ότι φάνηκε, γροθιά στο PC gaming. Ήταν αυτό βασικά που αργότερα το εξέλιξε κιόλας.

Κυκλοφόρησε με ενσωματωμένο matchmaking system, party chat και στατιστικά, δημιουργώντας τη βάση για ό,τι σήμερα θεωρούμε δεδομένο στο online gaming.
Ήταν η στιγμή που οι κονσόλες μπήκαν επίσημα στο ίδιο τραπέζι με τα PC και το Halo 2 ήταν το χτύπημα που έκανε τη Microsoft βασιλιά του online.

Κάτι που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι πως η Bungie είχε δημιουργήσει μια εσωτερική ομάδα testers και developers, γνωστή στη κοινότητα ως “Bungie Ninjas.” Όταν υπήρχαν exploits ή bugs στα multiplayer maps, οι Ninjas έμπαιναν στα matches, παρακολουθούσαν και “έσπαγαν” τα cheats live, πριν τα patchάρουν μέσα σε λίγες ώρες. Αυτό ήταν επαναστατικό για την εποχή, αφού δεν υπήρχαν ακόμα τα σύγχρονα update pipelines που έχουμε σήμερα.

Νομίζω ότι αυτή η ομάδα υπήρχε μέχρι και πρόσφατα στο Reddit. Ίσως υπάρχει ακόμα..

Από το “BXR” (ένα glitch-combo που συνδύαζε melee reload melee, για instant kill) μέχρι το “double shot” που απαιτούσε χειρουργική ακρίβεια με το BR, τα Halo 2 exploits έγιναν μέρος της κουλτούρας. Αντί να τα εξαλείψει αμέσως, η Bungie άφησε μερικά απ’ αυτά να παραμείνουν, γιατί όπως έλεγαν τότε:

“Αν όλοι μπορούν να το μάθουν, δεν είναι exploit είναι skill.”
Αυτό το mindset γέννησε μια competitive σκηνή που έγραψε ιστορία. Πολλά ισχύουν ακόμα μέχρι και σήμερα!

Το Halo 2 έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος της Major League Gaming (MLG). Ήταν το πρώτο console shooter που απέκτησε σοβαρό, επαγγελματικό τουρνουά σκηνικό. Ονόματα όπως Walshy, OGRE 1 & 2, Sailor, και StrongSide, έγιναν θρύλοι, γεμίζοντας στάδια και χτίζοντας το μοντέλο που ακολούθησαν αργότερα τα Call of Duty και τα Gears of War.
Και ναι, σχεδόν όλοι αυτοί προπονούνταν μέσω Xbox Live από το σπίτι τους, χωρίς καμία βοήθεια οργανισμών. Ήταν καθαρό πάθος.

Lockout, Zanzibar, Midship, Coagulation… κάθε μία έγινε σύμβολο. Η απλότητα του design τους, σε συνδυασμό με το ισορροπημένο sandbox όπλων, έκανε τα matches να μοιάζουν με σκακιέρα δράσης. Υπάρχει λόγος που, ακόμα και σήμερα, κάθε Halo τίτλος επαναφέρει χάρτες από το Halo 2, αφού ήταν η τελειότητα της συμμετρίας.

Και κάποια στιγμή, όλα τα ωραία τελειώνουν.. (Όταν η Microsoft ανακοίνωσε το κλείσιμο του Xbox Live για το original Xbox το 2010, δεκάδες παίκτες του Halo 2 αρνήθηκαν να αποσυνδεθούν. Παρέμειναν συνδεδεμένοι για εβδομάδες, κρατώντας τις κονσόλες τους ανοιχτές μέρα-νύχτα. Ο τελευταίος παίκτης, γνωστός ως “Apache N4SIR”, έμεινε online μέχρι τις 10 Μαΐου 2010, πολύ μετά το επίσημο κλείσιμο των servers.
Η Bungie, σε ένδειξη σεβασμού, τον τίμησε δημοσίως λέγοντας:

“You fought well, warrior. We’ll see you starside.”

Το Halo 2 multiplayer δεν ήταν απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, ήταν μια γενιά ολόκληρη. Έδωσε στους gamers φωνή, ένωσε φίλους μέσα από ακουστικά και έβαλε τα θεμέλια για ό,τι σήμερα ονομάζουμε online κοινότητα. Ξαναλέω. Οτιδήποτε σήμερα θεωρούμε απαραίτητο στο online gaming, είναι χτισμένο πάνω στο Halo 2 της Bungie.
Και αν κλείσεις τα μάτια, μπορείς ακόμα να ακούσεις εκείνο το intro theme, το άνοιγμα του menu, και το ping της σύνδεσης στο Xbox Live. Εκεί ξεκίνησαν όλα.

You may also like