Επιδημία ο εθισμός στα Video Games
Τις τελευταίες μέρες γίνεται μια μαζική αναπαραγωγή άρθρων σχετικά με τη μάστιγα των βιντεοπαιχνιδιών. Και πως αυτά γίνονται αιτία εθισμού. Έχουν μπει στο στόχαστρο παιχνίδια γενικής αποδοχής αλλά με κυρίως μικρό μέσο όρο ηλικίας παίκτες όπως το Fortnite. Κάθομαι και σκέφτομαι πόσες φορές στο παρελθόν έχει αναπαραχθεί το ίδιο παραμυθάκι. Με λίγες διάφορες σε λέξεις και σε τίτλους. Τι λέγανε για παιχνίδια όπως το GTA το WoW.
Βλέπω εκπομπές ολόκληρες να αναλώνονται πάνω στο θέμα με καλεσμένους ψυχολόγους, γονείς ακόμα ο και gamers. Η τουλάχιστον έτσι δηλώνουν εκεί. Γιατί από ότι φαίνεται αυτοί παίζουν παιχνίδια βλέποντας YouTube.
Τι θέλουν να καταφέρουν με αυτή τη μαζική κατακραυγή; Μα φυσικά νούμερα. Νούμερα τηλεθέασης η προβολής της οποίας ιστοσελίδας διαχειρίζονται. Χωρίς κανένα ίχνος σοβαρού ρεπορτάζ και με μόνο όπλο, μα αφού τα λένε και οι άλλοι έτσι θα είναι.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, αυτοί οι γονείς που βγαίνουν σε αυτές τις εκπομπές. Πριν φτάσει το παιδί τους να είναι εξαρτημένο όπως λένε από τους ιππότες του Fort Knight. Τι έχουν κάνει για να το αποτρέψουν; Να σας πω εγώ. Τίποτα. Η βασική αιτία είναι η αδιαφορία τους για το ίδιο τους το παιδί. Στην ουσία τα βιντεοπαιχνίδια η ακόμη ακόμη και ένα τάμπλετ που θα δώσουν στο παιδί τους παίρνει τον ρόλο της νταντάς. Μόνο που σε αυτή τη περίπτωση δε μπορούμε να ζητήσουμε από το παιδί να μάθει κάτι άλλο. Με όποιον δάσκαλο καθίσεις δε λένε;
Έχω μεγαλώσει μέσα στα βιντεοπαιχνίδια. Πάντα όμως είχα μέτρο. Μέτρο που μου έμαθαν να έχω οι γονείς μου. Γιατί απλά ήθελαν να ασχοληθούν μαζί μου. Οι ίδιοι είναι αυτοί που μου πήραν τη πρώτη κονσόλα μου. Οι ίδιοι όμως καθόταν και έπαιζαν μαζί μου. Για να μη παρεξηγηθώ. Εννοείτε πως υπάρχει εξάρτηση στα βιντεοπαιχνίδια. Και που δεν υπάρχει άλλωστε; Αλλά είμαστε της λογικής πονάει χέρι, κόψουμε χέρι. Κανείς δε κάθεται να δει την βασική αιτία. Μα πως να το κάνουν; Να τα βάλουν με τους γονείς; Που θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι και οι καλύτεροι παιδαγωγοί των δικών τους παιδιών; Μα αυτό δε θα πουλούσε. Δε θα είχε τα χιλιάδες κλίκ, για να δουν ότι αυτοί είναι λάθος. Όποτε το βάρος πέφτει στο κακό παιδί που εθίστηκε στο κακό βιντεοπαιχνίδι.
Σας γονιός πλέον και σαν κάποιος που μεγάλωσε μέσα στον χώρο. Θέλω να πω. Αγαπητοί γονείς δε φταίει το Fortnite. Ούτε κάποιο άλλο παιχνίδι. Περάστε τον ελεύθερο χρόνο σας μαζί με τα παιδιά σας. Ακόμη και αν αυτό είναι παίζοντας ένα παιχνίδι. Η έστω βλέποντας, αλλά μαζί με το παιδί σας. Εξερευνήστε τους κόσμους που θα σας ταξιδέψει, ρωτήστε ότι δε καταλαβαίνετε και με χαρά θα προσπαθήσει να σας εξηγήσει το κάθε τι που γίνεται μέσα σε αυτόν τον εικονικό κόσμο.
Αξιοποιήστε την αγάπη του παιδιού σας για τα βιντεοπαιχνίδια παίζοντας μαζί τούς τίτλους που εξασκούν το μυαλό τους. Δεν είναι τίποτα άλλο από ένας σύγχρονος τρόπος γραφής στο χαρτί του μυαλού. Θυμηθείτε παλιότερα πόσες ώρες και μέρες χρειάζονταν για να συντάξετε ένα γράμμα. Και πόσο ποιο γρήγορα μπορεί να γίνει με τη βοήθεια ενός πληκτρολογίου.
Θα εκπλαγείτε με το πόσα πράγματα μπορεί να μάθει ένα μικρό παιδί με σωστή καθοδήγηση μέσα από το βιντεοπαιχνίδια. Με αυτό το τρόπο σίγουρα μεγαλώνοντας θα έχει άλλη άποψη για αυτά. Οπότε θα μπορεί να χειριστεί και να παίξει παιχνίδια όπως αυτά με τους χαζούς ιππότες χωρίς να εθιστεί. Αλλά απλά και μόνο για διασκέδαση με τους φίλους του.
Υ.Γ. Ο εθισμός κάνει κακό. Για να το λύσουμε όμως βρίσκουμε την αιτία που τον προκαλεί. Και όχι το αποτέλεσμα αυτού…
