Just a boy in a big big world
Κάμποσα χρόνια πριν, οι περισσότερες κατηγορίες παιχνιδιών ήταν πολύ διαφορετικές σε σχέση με την σημερινή τους έννοια. Άλλο adventure ήταν το Monkey Island, άλλο είναι το Life is Strange. Το Doom, αν και FPS, απείχε παρασάγγας από το Halo. Διαφορετικό RPG ήταν το Outward σε σχέση με το Witcher 3. See what I did there?
Back to the basics
Πριν την έλευση του TES IV Oblivion στις κονσόλες, τα RPG παιχνίδια δεν ήταν τόσο action όσο τα σημερινά. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της κατηγορίας, ήταν ο προσανατολισμός της προσοχής του παίκτη σε πιο ρεαλιστικά θέματα όσων αφορά την διαβίωση του ήρωα στον κόσμο. Έπρεπε να προσέχεις την διατροφή σου, το ντύσιμο, την συμπεριφορά, το τι τρως, το πόσο και αν κοιμάσαι κλπ. Όλα τα παραπάνω σχεδόν ξέφτισαν από τα σύγχρονα παιχνίδια ρόλων και ανεπίσημα δημιούργησαν μια νέα κατηγορία, τα survival games. Στο Outward έχουμε επιστροφή των παραπάνω χαρακτηριστικών, προσεκτικά δουλεμένα με σκοπό την άμεση εμψύχωση του “ήρωα” που χειριζόμαστε στον δικό μας μοναδικό εσωτερικό κόσμο. Αυτό καθιστά αυτομάτως το Outward μια περιπέτεια για λίγους, όσους έχουν την πολυτέλεια να επενδύσουν στις περισσότερες από 20(0) ώρες που διαρκεί η ιστορία με τρόπο συστηματικό και εξελικτικό.
Will you still call me Superman?
Είναι πλέον κοινότοπο πως ξεκινώντας ένα νέο παιχνίδι, είμαστε έτοιμοι να πάρουμε την θέση ενός θρυλικού ήρωα, ενός υπερκατασκόπου που θα σώσει τον κόσμο, μιας avant garde περσόνας που δεν θυμίζει σε τίποτα την καθημερινότητά μας. Όχι όμως κι εδώ. Παίρνουμε τον ρόλο ενός συνηθισμένου ανθρώπου, που η κακή του τύχη τον έφερε ναυαγό στο ίδιο του το χωριό και οι αγνώμονες συγχωριανοί του ζητούν τα ρέστα για την φιλοξενία που του πρόσφεραν κατά την διάρκεια της ανάνηψης του. Έτσι είσαι αναγκασμένος να αρχίσεις τα θελήματα και διάφορες αγγαρείες μπας και μαζέψεις τα χρωστούμενα, ή να κάνεις το παράτολμο βήμα να πας πέρα από τα όρια της μικρής κοινωνίας και να χύσεις αίμα και ιδρώτα ξεπαστρέφοντας οτιδήποτε ζοφερό φανεί στο διάβα σου, ευχόμενος να είναι κάτι που θα εξευμενίσει τους χωρικούς και θα σου δώσουν χάρη. Αυτή η χάρη είναι τόσο πεζή, στην ουσία φοβάσαι να μην σου κάνουν πλιάτσικο στο σπίτι σου και διεκδικήσουν “νόμιμα” τα όσα χρωστάς, παρά κάτι περισσότερο ποιητικό, όπως να σε κρεμάσουν ανάποδα πάνω από ένα πιάτο γατοτροφής.
Die young
Ρίχνεις το δυσάκι σου στον ώμο λοιπόν και παίρνεις την κακομουτσούνα σου (σπονδή στα γραφικά) και βυθίζεσαι πολύ σιγά και με ηράκλεια επιμονή και υπομονή στο άγνωστο. Το κύριο μέλημα είναι η προσοχή στους πόρους και στην γενικότερη επιβίωση. Υπάρχει άφθονο looting στο παιχνίδι, είναι όμως τόσο σημαντικό που και το παραμικρό αντικείμενο έχει τη δική του σπουδαιότητα. Μην απορείς γιατί έχει τόσους πυρσούς να μαζέψεις, η φλόγα καίει το ξύλο και θα μείνεις χωρίς φως κάποια στιγμή. Υπάρχει κύκλος ημέρας νύχτας και το σκοτάδι γίνεται τόσο πυκνό που δεν μπορείς να δεις πέρα από την μύτη σου. Θα πρέπει όμως να ανακτήσεις και τις δυνάμεις σου καθώς το πολύωρο ταξίδι και οι μάχες σε κούρασαν, οπότε πρέπει να μαζέψεις φαγητό, να το μαγειρέψεις, να φας και να κοιμηθείς. Όπως και στην πραγματικότητα, αυτές οι πράξεις έχουν αντίκτυπο στην πορεία. Δεν θα έχεις τις ίδιες αντοχές όταν κοιμάσαι λιγότερο από το συνιστώμενο, θα πεθάνεις από τη δίψα αν στην ανάγκη πιεις θαλασσινό νερό, θα παγώσει το κοκαλάκι σου αν προτιμήσεις να φορέσεις κάτι ελαφρύ με δυο μέτρα χιόνι έξω. Θέλει λοιπόν προσοχή γιατί κάθε δράση έχει και αντίδραση και η επιβίωση γίνεται το πρώτο σου μέλημα σ’ αυτόν τον σκληρό κόσμο. Στο σακίδιό σου κουβαλάς πολλά αντικείμενα, τα οποία όμως έχουν και υπολογίσιμο βάρος, το οποίο θα ρίξει τις αντοχές σου και βέβαια την δύναμη και ταχύτητά σου, οπότε θα πρέπει να μένει πάντοτε σωστά και φρόνιμα τακτοποιημένο.
Give me your Soul
Αν απλώς παρατηρήσετε κάποιον άλλον να παίζει Outward σε προχωρημένο στάδιο, θα πιστέψετε πως βλέπετε έναν ακόμα κλώνο των Soulsborne παιχνιδιών. Κάτι το quick inventory, κάτι η δυσκολία στις μάχες, το σύστημα μάχης και ανάκαμψης, δεν απέχουν πολύ από μια Souls ρουτίνα. Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως. Όπως προείπαμε, δεν παίζεις με τον Conan, πιο πολύ τον λες Mr Bean, οπότε η μάχη είναι κάπως αδέξια και με έλλειψη φαντασίας, λες και ο ήρωας έμαθε να μάχεται στα διαλείμματα των μαθημάτων με τον νταή που του έκλεψε την τυρόπιτα από το χέρι. Έχεις κάποια όπλα τα οποία όμως τα βρίσκεις και σε παζάρι με ένα δεκαρικάκι και σου μένουν και ρέστα για παγωτό. Δεν παίρνεις επώνυμα θηριώδη ξίφη που έχουν μεγαλύτερη φήμη από τον Drake, ρίχνεσαι στη μάχη με ένα στομωμένο κουζινομάχαιρο και το τσεκούρι που είχες για να κόβεις ξύλα για το τζάκι. Προσοχή λοιπόν, γιατί αυτός είναι ο εξοπλισμός σου για να αντιμετωπίσεις τους εχθρούς, που κυμαίνονται από μέγεθος ποντικού έως και σπιτιού.
Come with me για να την βρεις
Ένα πολύ θετικό χαρακτηριστικό του Outward είναι το co-op mode που ενσωματώνει. Είναι σε μορφή online αλλά και split screen, το οποίο δίνει μια φρεσκάδα στην ενασχόληση με τον τίτλο όταν έχεις και καλή παρέα μαζί σου. Όλα όσα περιμένουμε από ένα συνεργατικό παιχνίδι είναι εδώ αλλά και πολλά περισσότερα, όπως η φύλαξη βάρδιας την νύχτα όταν έρχεται η ώρα της ξεκούρασης. Καθώς βέβαια το Outward είναι ένα πολύ μακροσκελές και δύσκολο στην αρχική κατανόηση RPG, παλαιού τύπου θα έλεγα, θα πρέπει η παρέα να είναι έτοιμη για πλήρη αφοσίωση στον στόχο της και να μην υπάρχει προσμονή για ένα γρήγορο παιχνίδι.
Dance with me Cotton Eye Joe
Η παρουσίαση του Outward δεν εντυπωσιάζει, με γραφικά που μου δημιούργησαν την αίσθηση πως ξαναπήγα φαντάρος 17 χρόνια πριν και πρέπει να το ξεζουμίσω στην άδειά μου. Αν και το περιβάλλον είναι σχετικά καθαρό, είναι λίγες αλλά εκλεκτές οι περιπτώσεις που κάτι όμορφο ζωγραφίζεται στις οθόνες μας. Το level design σε hub areas είναι τραγικό αλλά διορθώνεται σημαντικά στα dungeons. Οι χαρακτήρες είναι επιεικώς άσχημοι, με πολύ χαμηλής ποιότητας textures, ειδικά στα πρόσωπα. Το animation είναι απλά υποφερτό και απλά κάνει τη δουλειά του. Ο ηχητικός τομέας είναι πολύ κακός. Τα εφέ είναι καθαρά και στοχευμένα, οι ομιλίες όμως είναι τραγικές. Υπάρχει voice over το οποίο ενσωματώνεται κάπως περίεργα. Σε πολλούς διαλόγους θα ακουστεί μόνο η αρχή της πρότασης που βλέπουμε γραμμένη, που φέρνει στο μυαλό απλά οικονομία σε αποθηκευτικό χώρο, έλλειψη budget αλλά και ρετρό πρακτικές. Στην πορεία όμως παρατηρούμε πως όχι απλά η φωνή λέει όσα βρίσκονται στο κείμενο, αλλά πολλά περισσότερα και εντελώς διαφορετικά από αυτό, μένοντας με την απορία, να ακούσω ή να διαβάσω; Θυμίζει μεταφράσεις ταινιών στην ελληνική τηλεόραση προ 30ετίας. Η μουσική μαρτυράει πως ο συνθέτης έχει ψυχοσυνθετικά προβλήματα, καθώς προσπαθεί να δώσει έναν πιο “folklore” τόνο σε ορχηστρικές κλασικές μελωδίες και καταλήγει να είναι μια πειραματική country καρικατούρα. Την έκλεισα στο πρώτο 10λεπτο, δεν άντεξα παραπάνω.
Spending my time
Αν είσαι πάνω από 30 και μεγάλωσες διαβάζοντας φανατικά σε περιοδικά του ειδικού τύπου τα άρθρα εκείνου του γενειοφόρου συντάκτη με τα δυο βαπτιστικά ονόματα, τότε το Outward είναι ότι πρέπει για εσένα. Αν είσαι παίκτης που θεωρεί πως το PS2 πρέπει να συγκαταλέγεται στην ρετρό σφαίρα, μείνε λιγάκι πιο μακριά, ίσως να μην σου κάτσει καλά. Δεν είναι άσχημο παιχνίδι, είναι όμως στοχευμένο προς μια συγκεκριμένη μερίδα gamers. Καλό ταξίδι…
Είδος Παιχνιδιού: Role Playing Game
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26/03/2019
Εταιρεία Ανάπτυξης: Nine Dots Studio
Εκδότρια εταιρία: Deep Silver
Ευχαριστούμε θερμά την Enarxis για την διάθεση του παιχνιδιού.
