Βρισκόμαστε λίγες ημέρες μετά την επίσημη, αλλά και ολοκληρωτική, κυκλοφορία του νεότερου τίτλου κάτω από το ιστορικό πια franchise που ονομάζεται Prince of Persia.
Με την εταιρεία να μας έχει παραχωρήσει το The Lost Crown, εκτός από το προνόμιο να δοκιμάσουμε τον τίτλο νωρίτερα για σκοπούς ανάλυσης και κρίσης του σε άρθρο, ανακαλύφθηκε και ένα ακόμα πιο “κρυφό” προνόμιο. Αυτό του πειράγματος…
Ένας τίτλος αρκούσε…
Αν αναλογιστούμε ότι από την πρώτη εμφάνιση του Sargon, πρωταγωνιστή του τίτλου, σε ένα 2D περιβάλλον με το Metroidvania στοιχείο να κυριαρχεί στο trailer τον περασμένο Ιούνιο, οι αντιδράσεις ήταν ανάμεικτες. Από την μία, υπήρχε το μέρος του κοινού που υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες την καινούργια και νοσταλγικά φρέσκια αλλαγή που δέχτηκε η σειρά. Από την άλλη, είχαμε την ολική κατακραυγή με κυρίαρχο λάβαρο την βραχυπρόθεσμη νοσταλγία, μιας και δεν έχει καμία επαφή με την Άμμο του Χρόνου.
Αναμενόμενη ήταν και η αντίδραση και στα ελληνικά μέτωπα, μιας και μία φωτογραφία προϊδεασμού δημοσιεύτηκε υπό τους όρους που μας επέτρεπε η εταιρεία. Η προκατάληψη για το αν θα είναι απλά ένα κοκαλάκι με σκοπό την καθησύχαση του κοινού μέχρι την έλευση της ανακατασκευής του Sands of Time άρχισε να δημιουργείται. Όλα αυτά, μέχρι τις 11 Ιανουαρίου…
Οι πρώτοι διθύραμβοι
Το ρολόι χτύπησε 7 το απόγευμα, την 11άτη του Ιανουαρίου. Οι κριτικές άρχισαν να δημοσιεύονται η μία μετά την άλλη και μόνο θετικές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Η δική μας γνώμη εκφράστηκε ποικίλως, είτε σε μορφή γραπτού κειμένου, είτε σε δημοσιεύσεις στο επίσημο group μας, και επαίνεσε το ρίσκο που έλαβε η Ubisoft Montpellier να αλλάξει ριζικά το Prince of Persia που ήξεραν οι περισσότεροι.
Λίγες ημέρες μετά και το παιχνίδι έγινε διαθέσιμο τόσο για τη συνδρομητική υπηρεσία Ubisoft+, όσο και για αυτούς που ήθελαν να το έχουν στην συλλογή τους. Το ποίημα παρέμεινε το ίδιο. Διθυραμβικά σχόλια και έπαινοι κατακλύζουν το διαδίκτυο μέχρι και σήμερα, με το μόνο κοινό αρνητικό σχόλιο που ακούγεται να ασχολείται με το θέμα της τιμής, κάτι που θα μπορούσε να βρει τον αρθρογράφο σύμφωνο, υπό ορισμένες συνθήκες. Όμως, το συμπέρασμα είναι κοινό, μήπως τα συμπεράσματα να ήταν βιαστικά;
Η προκατάληψη θα μας φάει…
Εξαιρώντας το θέμα της τιμής, ο τίτλος φέρει ελάχιστα θέματα. Στο σύνολο του, αποτελεί μία εξαιρετική αρχή για το 2024 και μία απολαυστική εμπειρία για όσους το έπαιξαν. Ακόμα και για όσους έπαιξαν το demo για μία δοκιμή, στο τέλος η αίσθηση που έλαβαν ήταν θετική. Οπότε, που οφείλεται η προκατάληψη;
Ο ελέφαντας του δωματίου σίγουρα ονομάζεται Ubisoft. Η πίστη των ανθρώπων σε αυτή την εταιρεία έχει χαθεί και συνεχίζει να χάνεται με τον καιρό, ειδικά με την εταιρεία να κάνει δηλώσεις τύπου “Να συνηθίσετε να μην σας ανήκουν τα παιχνίδια”. Παρόλο που στο κομμάτι της ανάπτυξης υπεύθυνη ήταν η Ubisoft Montpellier, η οποία όχι μόνο αποτελεί δημιουργό της σειράς Rayman, αλλά έχει αναλάβει και το επερχόμενο (ναι, δυσκολεύομαι να το πιστέψω ότι υπάρχει ακόμη) Beyond Good and Evil 2, και το studio ενέπνεε εμπιστοσύνη στο 2D περιβάλλον, η αμφισβήτηση κυριαρχούσε.
Η άλλη αιτία αναφέρθηκε αμυδρά και νωρίτερα. Όταν ο περισσότερος κόσμος γνώρισε την σειρά μέσα από την τριλογία που ξεκίνησε από το The Sands of Time, μία αλλαγή/επιστροφή στην αρχή σίγουρα θα προκαλέσει αντιδράσεις, όπως και έκανε. Ατάκες όπως “Δεν είναι σαν το Sands of Time” και “Γιατί μοιάζει έτσι ο Sargon;” ακούστηκαν, χωρίς καν να έχουν δει κάτι πέρα από μία εικόνα σε κάποιο άρθρο που έχουν διαβάσει για το The Lost Crown. Η άρνηση του διαφορετικού είναι απολύτως δεκτή, αλλά η κατακραυγή του χωρίς υπαρκτό αίτιο σίγουρα θα προκαλέσει απορίες και αντίλογο.
Το σπασμένο ρολόι
Αν μιλήσουμε για το συγκεκριμένο Studio, ο δεύτερος δείκτης με τα τωρινά δεδομένα είναι το Beyond Good and Evil 2, το οποίο μοιάζει Όνειρο Απατηλό. Η πιθανότητα να δούμε μία συνέχεια στο όνομα του Rayman ή ακόμα και μία συνέχεια του The Lost Crown ακούγεται πιο ρεαλιστική.
Αν το γενικοποιήσουμε, τα αποτελέσματα θα φανούν εντός του επόμενου μήνα, με την έλευση του Skull & Bones, που η έκφραση “Έχει περάσει Σαράντα Κύματα” ταιριάζει γάντι. Δεν αναφερόμαστε στο γεγονός της ποιότητας, μιας και το έχει αναλάβει εντελώς διαφορετικό Studio, αλλά στο αν θα υπάρξει ακόμα και μέχρι την ημερομηνία κυκλοφορίας του η ίδια προκατάληψη.
Το σημαντικό είναι να ευχαριστηθείτε το κάθε παιχνίδι μόνο όπως εσείς ξέρετε.
Και αν ήσασταν διστακτικοί με το Prince of Persia: The Lost Crown, αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο λαμπρά παραδείγματα Metroidvania που έχουν κυκλοφορήσει.
