Με αυτό το άρθρο εγκαινιάζουμε την κατηγορία Retro Sundays, όπου κάθε Κυριακή θα ρίχνουμε μια ματιά σε κλασικά παιχνίδια του παρελθόντος που η επιρροή τους ήταν άμεση στην διαμόρφωση της gaming κουλτούρας.
Το Prince of Persia είναι τέκνο του Jordan Mechner, ο οποίος ανέπτυξε και κυκλοφόρησε το παιχνίδι υπό την αιγίδα της Broderbund to 1989, αρχικά για Apple II και μετέπειτα για τους υπόλοιπους οικιακούς υπολογιστές και κονσόλες της εποχής.
To POP ήταν ένα καινοτόμο για την εποχή platformer, με στοιχεία εξερεύνησης και δράσης σε ένα κινηματογραφικό μοτίβο. Η πρώτη και εμφανέστερη διαφορά με τα υπόλοιπα παιχνίδια της εποχής ήταν το animation του. Ο Mechner χρησιμοποίησε την τεχνική rotoscoping για να δημιουργήσει τα frames των κινήσεων των χαρακτήρων. Βιντεοσκόπησε τον αδερφό του ο οποίος εκτέλεσε όλες τις ακροβατικές κινήσεις που απαιτούνταν και μετά ζωγράφισε ψηφιακά τους χαρακτήρες του παιχνιδιού επάνω στα frames του φιλμ. Τότε ο Mechner ήταν ένας νεαρός φοιτητής με ελάχιστα εισοδήματα, οπότε για να μπορέσει να πετύχει το σκοπό του, αγόρασε μια οικιακή κάμερα, έκανε τη δουλειά του και όταν τελείωσε επέστρεψε την κάμερα στο κατάστημα με πρόφαση πως δεν τον ικανοποιούσε στις απαιτήσεις του και πήρε επιστροφή χρημάτων. Κατόπιν ανέπτυξε δικό του πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνων ώστε να μπορέσει να ψηφιοποιήσει τα frames του φιλμ. Το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό για την εποχή, το animation ήταν για πρώτη φορά αληθοφανές με πολλές κινήσεις και έδωσε μια κινηματογραφική χροιά στο παιχνίδι.
Πηγές έμπνευσης του Mechner ήταν κινηματογραφικές ταινίες όπως η Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark αλλά και το βιβλίο Χίλιες και μία νύχτες, απ’ όπου φαίνεται καθαρά η επιρροή στο σενάριο και στα σκηνικά.
Η ιστορία ήταν πολύ απλή και κοινότοπη, με τον ήρωα να είναι ένας νεαρός που βρίσκεται στα μπουντρούμια του παλατιού και έχει 60 λεπτά της ώρας να βρει την έξοδο και να σώσει την πριγκίπισσα από τα χέρια του κακού βεζίρη.
Το gameplay του περιείχε πολλές καινοτομίες για την εποχή. Η διάρκειά του ήταν 60 λεπτά με το χρονόμετρο να μετράει αντίστροφα με το που ξεκινάει το παιχνίδι. Τα μπουντρούμια ήταν δομημένα σαν λαβύρινθος και πολλές φορές οδηγούσαν σε θανάσιμες παγίδες. Δεν υπήρχε scrolling, παρά μία οθόνη ανά δωμάτιο, με αποτέλεσμα ο παίκτης να βρίσκεται συνεχώς σε αγωνία για την επιλογή μονοπατιού. Οι μάχες ήταν λιγοστές αλλά είχαν σημασία. Ο ήρωας έπρεπε πρώτα να βρει ένα σπαθί και μετά μπορούσε να αντισταθεί στους εχθρούς. Για πρώτη φορά σε video game βλέπουμε ξιφομαχίες και όχι τυπικούς πυροβολισμούς. Σχεδόν σε όλες τις οθόνες του παιχνιδιού υπήρχαν σημεία στα οποία ο παίκτης έπρεπε να σκαρφαλώσει προς τα επάνω ή κάτω αλλά και κουμπιά ή μοχλοί που άνοιγαν πόρτες, συνήθως με χρονικό όριο.
H επιτυχία του Prince of Persia ήταν τεράστια, ακολούθησαν δύο συνέχειες με την τρίτη να είναι για πρώτη φορά σε τρισδιάστατο κόσμο και ένα reboot της σειράς στα μέσα του 2000. Εικάζεται πως η σειρά Assassin’s Creed είναι ο πνευματικός διάδοχος του Prince of Persia, αν και υπάρχουν κάποιες φήμες για κάποιον νέο τίτλο στο μέλλον.
Το Prince of Persia είναι ένα κλασικό κομμάτι στην ιστορία του gaming. Έχτισε τα θεμέλια για τα παιχνίδια action adventure και έθεσε νέα πρότυπα με την κινηματογραφική του προσέγγιση. Εάν θέλετε να το γνωρίσετε ή να το ξαναζήσετε, μπορείτε να το βρείτε σε διάφορα abandonware sites ή σε συλλογές που κυκλοφορούν σε κονσόλες και PC.
