Επιβιώνοντας ανάμεσα σε αιμοβόρα τέρατα
Κάθε άνθρωπος, κατά την διάρκεια της ζωής του, έχει βρεθεί, ή θα βρεθεί απέναντι σε ένα εργασιακό περιβάλλον που δεν τον εκφράζει, έναν κακό εργοδότη, ή σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας. Καμία όμως εμπειρία δεν πλησιάζει, ούτε κατ’ελάχιστον την πρακτική άσκηση στον διαστημικό σταθμό Aurora υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Lupo. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Γνωρίζοντας τους δημιουργούς
H BeautiFun Games είναι ένα ανεξάρτητο studio 6 ατόμων από την Ισπανία. Έκανε το ντεμπούτο του στον χώρο του game development το 2013 με το Nihilumbra, ένα απλοϊκό και συνάμα μελαγχολικό puzzle-platformer το οποίο απέσπασε θετικές κριτικές και πειραματίστηκε το 2016 δημιουργώντας το Megamagic: Wizards of the Neon Age, ένα strategy-RPG. Στις 11 Ιουλίου κυκλοφόρησε το Professor Lupo and his horrible pets, δείχνοντας να αλλάζει συνταγή για τρίτη συνεχόμενη φορά. Πρόκειται για ένα top-down puzzle-adventure παιχνίδι που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην πλοκή του.
Βιώνοντας το σενάριο
Εν έτει 3019, ο καθηγητής Walter Luposnich Lupo έχει συγκεντρώσει όλους τους πολέμαρχους που έχουν διχάσει την γη στην Aurora, έναν διαστημικό σταθμό που βρίσκεται 400 χιλιόμετρα πάνω από την γη. Εκεί διοργανώνει μια επίδειξη, προκειμένου να τους πωλήσει τα πιο θανατηφόρα πλάσματα που συνέλεξε από τα μακροχρόνια ταξίδια του στα πέρατα του διαστήματος. Ο παίκτης αναλαμβάνει τον ρόλο ενός εκπαιδευόμενου υπαλλήλου (δόκιμου) ο οποίος, υπό της οδηγίες του καθηγητή Lupo, λειτουργεί ως ανθρώπινο δόλωμα προκειμένου να αναδειχθεί η επικινδυνότητα των τεράτων αυτών. Προτού όμως ολοκληρωθεί η επίδειξη αυτή, ο Plato, ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, ενημερώνει πως ο σταθμός πρόκειται να δεχτεί άμεση επίθεση πυραύλων. Η επίθεση αυτή αποδιοργανώνει τα τέρατα, τα οποία πλέον κυκλοφορούν ελεύθερα στους διαδρόμους του σταθμού τρομοκρατώντας οποιονδήποτε έρθει σε επαφή μαζί τους. Έτσι, ο ήρωας του παιχνιδιού, ο δόκιμος, (αναφέρεται ως ‘intern’ καθ’όλη την διάρκεια του παιχνιδιού), καλείται να σωθεί από τα τέρατα που μόλις γνώρισε κατά την επίδειξη, ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο το πρώτο επίπεδο του παιχνιδιού.
Κατανοώντας τα επίπεδα
Το παιχνίδι περιλαμβάνει 5 κεφάλαια ,κάθε ένα εκ των οποίων περιέχει 20 επίπεδα. Κάθε επίπεδο αποτελεί τμήμα του διαστημικού σταθμού στο οποίο φυλάσσονται κάποια τέρατα. Η απεικόνιση των επιπέδων γίνεται με τη χρήση της κάτοψης με βάθος ενώ οι διάδρομοι αποτελούνται από όμοια τετράγωνα πλακίδια στα οποία ο παίκτης μπορεί να μεταβεί μονάχα με αλλεπάλληλα clicks του ποντικιού, δημιουργώντας μικρά προβλήματα στον χειρισμό. Ο δόκιμος, προκειμένου να συνεχίσει την πορεία του, καλείται να μεταβεί απο το σημείο Α στο σημείο Β, εκμεταλλευόμενος τη συμπεριφορά του κάθε τέρατος, χωρίς ωστόσο να γίνει θήραμα αυτού.
Διεισδύοντας στους μηχανισμούς
Συγκεκριμένα, ο παίκτης θα έρθει αντιμέτωπος με 7 κατηγορίες εξωγήινων πλασμάτων στη συνολική διάρκεια του παιχνιδιού. Στο αρχικό επίπεδο γνωρίζει και εξοικειώνεται με τις πρώτες 2, τα vermis και τα saggitas, ενώ οι υπόλοιπες εντάσσονται οργανικά με την πλοκή. Κάθε κατηγορία τεράτων εμφανίζει διαφορετικές συμπεριφορές οι οποίες αφορούν: τη κίνηση τους, τις διατροφικές τους προτιμήσεις και προτεραιότητες, τις αντιληπτικές τους ικανότητες, τις αντιδράσεις τους σε φωτιά και δηλητηριώδη αέρια και πολλά άλλα. Ο παίκτης ,μέσω διαφορετικών δραστηριοτήτων όπως η κίνηση του, η διάνοιξη αυτόματων θυρών, η απελευθέρωση δηλητηριωδών και εύφλεκτων αερίων , καλείται να χειραγωγήσει τα τέρατα με τρόπο τέτοιο, που να εγγυάται την ασφαλή του μετάβαση στο σημείο τερματισμού του επιπέδου. Έτσι σε περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητος ο εγκλωβισμός τους, η εξαπάτηση τους ή η κατευθυνόμενη αλληλοεξόντωση.
Αυξάνοντας τη δυσκολία
Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού εντάσσονται συνεχώς νέοι μηχανισμοί. Σε κάθε επίπεδο θα αντικρίσουμε κάποια νέα πληροφορία για ένα πλάσμα, έναν καινούριο εχθρό ή ένα στοιχείο που δεν γνωρίζουμε πως λειτουργεί ,ενώ κάθε επίπεδο έχει από ένα έως τρία επιτεύγματα επιπλέον, τα οποία ξεκλειδώνονται εάν ο παίκτης επιλέξει δυσχερέστερη διαδικασία για να επιλύσει τον γρίφο. Το γεγονός αυτό, αν και παρέχει στον χρήστη πλούσιο περιεχόμενο και τον εξοικειώνει ομαλά με κάθε νέο στοιχείο που προστίθεται, δεν εγγυάται την κλιμακούμενη δυσκολία του παιχνιδιού. Παρατηρούνται μεγάλες διαφορές στην προσπάθεια που απαιτείται από τον παίκτη προκειμένου να λύσει έναν γρίφο από επίπεδο σε επίπεδο, ενώ τα επιπλέον επιτεύγματα δεν βοηθούν την προσπάθεια αυτή. Η κατάσταση αυτή παρακωλύει τον παίκτη από το αίσθημα ολοκλήρωσης ενός στόχου αφού οι κόποι του δεν ανταμείβονται με συνέπεια.
Ακολουθώντας την πλοκή
Η επίθεση πυραύλων στον διαστημικό σταθμό Aurora αποτελεί το σημείο εκκίνησης της πλοκής. Με το πέρας σχεδόν κάθε επιπέδου προστίθενται νέα στοιχεία ή χαρακτήρες στην πλοκή ή ανατρέπονται τα ήδη υπάρχοντα καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που ο παίκτης θα βρεθεί προ εκπλήξεων από την εξέλιξη της πλοκής. Ωστόσο η φιλική ή εχθρική στάση που έχουν τα πρόσωπα απέναντι στον δόκιμο επηρεάζει, εκτός από την πλοκή, και το gameplay, αφού σε σημεία ο παίκτης καλείται να συνεργαστεί με χαρακτήρες και να αντιμετωπίσει βλάβες του ΑΙ συστήματος. Πρόσθετα στα παραπάνω, το παιχνίδι διαθέτει ιδιαίτερο χιούμορ, με αγαπημένη στιγμή την παρακίνηση του παίκτη από τον Plato, να γράψει review στο steam, και κάποιες αισθητές αναφορές σε γνωστούς τίτλους παιχνιδιών.
Εκτιμώντας τη σχεδίαση
Το studio, όσον αφορά τη σχεδίαση των χαρακτήρων, φαίνεται να ακολουθεί μια απλή cartoon λογική, με το μαύρο outline και την περιορισμένη παλέτα χρωμάτων να γίνονται αισθητά. Ωστόσο, όπως στο κομμάτι των μηχανισμών, έτσι και στον σχεδιασμό, η BeautiFun Games φαίνεται να εστιάζει ιδιαίτερα στα τέρατα. Τα πλάσματα αυτά μοιράζονται ένα κοινό μοτίβο στον σχεδιασμό τους το οποίο είναι η διττή τους υπόσταση. Ενώ παρουσιάζονται αθώα και χαριτωμένα, στην πραγματικότητα οι προθέσεις τους είναι αιμοβόρες και αδίστακτες γεγονός που τόσο τα animations θανάτου του παίκτη, όσο και τα εισαγωγικά τους βίντεο, φροντίζουν να μας το υπενθυμίζουν.
