Το Joystick.com.gr δίνει την ευκαιρία στους αναγνώστες του να γίνουν αρθρογράφοι δημοσιεύοντας τις απόψεις τους και o Γιαννης Στεργίου (Darkness) γράφει για το φαινόμενο του Arcane.
Το γαλλικό studio Fortiche σε συνεργασία με την Riot Games μας έφεραν την απόλυτη steampunk animated δραματική σειρά περιπέτειας-δράσης, με την πρώτη σεζόν να streamάρει στο Netflix από το 2021 η οποία αγαπήθηκε πολύ από το κοινό επιστρέφοντας τώρα 3 χρόνια αργότερα ρίχνοντας αυλαία με ένα εντυπωσιακό φινάλε.
Το Arcane αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα για το πως συγγραφείς, που στην περίπτωση μας είναι οι Christian Linke και Alex Yee, μπορούν να πάρουν έμπνευση από ένα videogame όπως το LOL (League of Legends) και να δημιουργήσουν ένα οπτικοακουστικό αριστούργημα, με μια τόσο δυνατή ιστορία, μια σειρά ανεξάρτητη σε κάθε τομέα απο το ομώνυμο game την οποία μπορεί να παρακολουθήσει ο οποιοσδήποτε.
Το animation
Το animation σχεδιασμένο με το χέρι σε συνδυασμό με CGI τεχνολογία, με μίξη 3D και 2D στοιχείων, δίνει βάθος και λεπτομέρεια στην κινησιολογία και τις εκφράσεις των χαρακτήρων, όπως και ο συνδυασμός slow motion με κανονική ταχύτητα, καθώς και η απεικόνιση των τοπίων του Πιλτόβερ και Ζάουν να αποτελούν ένα τόσο μοναδικό αποτέλεσμα.
Συγκεκριμένα το στυλ της πόλης του Πιλτόβερ βασίζεται στην αρχιτεκτονική Art Deco (αρχιτεκτονική που συναντάμε και αλλού, όπως στο videogame Bioshock) με προσθήκη steampunk στοιχείων. Σε αντίθεση με το στυλ του Zaun με το πιο στρογγυλεμένο και ιδιότροπο στυλ Art Nouveau με μάλιστα πολλές από τις τοιχογραφίες να βασίζονται στα έργα του Alphonse Mucha, καλλιτέχνη της Art Nouveau εποχής.
Η ανάπτυξη και η καθηλωτική ιστορία
Το σενάριο του Arcane είναι άψογο, προσεγμένο και στην παραμικρή λεπτομέρεια, χωρίς να υπάρχουν ασυναρτησίες, πράγματα που να μην βγάζουν νόημα ή να έχει κενά και τρύπες, ενώ οι ανατροπές, το δράμα, η ερωτική ατμόσφαιρα και γενικά ο συναισθηματισμός υπάρχει άφθονος σε όλη τη διάρκεια. Δεν νομίζω πως υπάρχει σκηνή σε όλη τη σειρά που να την είδα και να πέρασε απαρατήρητη, ενώ η δεύτερη σεζόν έρχεται και ανεβάζει τον πήχη ακόμη περισσότερο φτάνοντας όλα τα παραπάνω σε άλλο επίπεδο. Αξιο αναφοράς είναι και το φινάλε της πρώτης σεζόν που έδωσε πάτημα στη δεύτερη με την ομαλή μετάβαση από τη μία στην άλλη, συνεχίζοντας από την επόμενη ακριβώς σκηνή.
Έτσι λοιπόν δημιουργώντας μια μοναδική ιστορία διαδραματιζόμενη στην ουτοπική πόλη της υψηλής κοινωνίας και προόδου του Πιλτόβερ και της υπόγειας πόλης Zaun, η σειρά επικεντρώνεται σε δυο κομμάτια. Το ένα μέρος της ιστορίας μας αποτελούν οι Jinx και Vi, δύο αδερφές μεγαλωμένες στο Zaun οι οποίες έχασαν τους γονείς τους και στη συνέχεια τον παρένθετο πατέρα τους, ενώ το ίδιο βράδυ οι δύο αδερφές χωρίστηκαν για αρκετό καιρό. Αυτό έκανε την Vi να θέλει να ξαναχτίσει ό,τι απέμεινε από την οικογένειά τους, και την Jinx να προσπαθεί να ξεφύγει και να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος. Το άλλο κομμάτι της ιστορίας μας είναι ένας επιστήμονας, ονόματι Τζάις, τον οποίο μια μεταφυσική εμπειρία που είχε μικρός τον έκανε να θέλει να φτιάξει μαγία ή μαγοτεχνική, όπως την αποκαλεί ο ίδιος, και να βοηθήσει τον κόσμο. Η σειρά συνδυάζει πολύ καλά τον απλό και ρεαλιστικό κόσμο με τη φαντασία. Συγκεκριμένα, η λάμψη και η μαγοτεχνική είναι ένα μεγάλο μέρος του φανταστικού στοιχείου, καθώς επηρεάζουν την όλη έκβαση της ιστορίας αλληλεπιδρώντας μαζί τους οι χαρακτήρες μας. Το Arcane επεκτείνεται και σε θέματα που αποτελούν μάστιγα για την κοινωνία μας, όπως είναι η εκμετάλλευση, ο εθισμός και το πως αυτός μπορεί να αλλάξει κάποιον (το οποίο βλέπουμε μέσα από τον Huck), αλλά και η κοινωνική ανισότητα, η φτώχεια και η καταπίεση. Φυσικά, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω το φινάλε, το οποίο με άφησε με ανοιχτό το στόμα και βουρκωμένο.
Η τόσο καλή δουλειά βασίζεται και στο ότι δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος στην παραγωγή ώστε να μην γίνουν λάθη. Σύμφωνα μάλιστα με τον διευθύνων σύμβουλο της Riot, η ανάπτυξη της πρώτης σεζόν διήρκεσε 6 χρόνια, ενώ και η δεύτερη σεζόν καθυστέρησε να βγει λόγω του ότι (σύμφωνα με τον CEO της Riot) δεν περίμεναν πως η δεύτερη σεζόν θα βγει τόσο καλή περιμένοντας αρκετά πριν δώσουν το πράσινο φως.
Εξαιρετική μουσική παρουσία
Η μουσική του Arcane συντροφεύει τις ανάλογες σκηνές με άριστη επιλογή κομματιών από τον μουσικό παραγωγό Alex Seaver συνεργαζόμενος με μουσικά group και καλλιτέχνες όπως οι Imagine Dragons, D4dv, Mako, Grey, Misha Mansoor και άλλους, με μια από τις πιο σπουδαίες συνεργασίες να αποτελεί αυτή με τον Sting για το “What Could Have Been”. Δημιουργώντας κομμάτια με ορχηστρικά και ηλεκτρονικά στοιχεία και μεγάλη ποικιλία σε είδη, όπως για παράδειγμα R&B/Blues, Rap, Pop, Metal. Ομολογουμένως να πω πως έχω πιάσει τον εαυτό μου πολλές φορές να ακούω το OST της σειράς με προσωπικά αγαπημένα τραγούδια, εκτός του “Enemy” των Imagine Dragons που παίζει σε κάθε εισαγωγή, να είναι και τα “Playground”, “Remember Me”, “Goodbye” και “Paint the Town Blue”.
Κάτι σχετικά με την ελληνική φωνητική μεταγλώττιση
Το Arcane: League of Legends το παρακολούθησα πρώτα αρκετές φορές στα ελληνικά αλλά και έπειτα στα αγγλικά και έχω να πω ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά και στην μεταγλώττιση χωρίς να σου δίνει το αίσθημα ότι χάνεις την ποιότητα που υπάρχει στους αγγλικούς διαλόγους, εκτός από κάτι… τον λόγο που η Powder επέλεξε το όνομα Jinx (που αυτό δεν θεωρώ ότι είναι λάθος της μεταγλώττισης). Προσωπικά μου αρέσει πολύ περισσότερο η σειρά στα ελληνικά (ίσως γιατί την παρακολούθησα πρώτα έτσι; δεν ξέρω).
Η συντακτική ομάδα θα διαβάζει και θα αξιολογεί τα κείμενα που θα μας στέλνετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Joystick (jimmy.gigas@joystick.com.gr) . Και τα καλύτερα κείμενα θα δημοσιεύονται καθημερινά στο joystick community blog.
