Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας που αναβιώνουμε τις παλιές καλές εποχές του Playstation 1, των παλιών PC παιχνιδιών και γενικά μιας πιο νοσταλγικής εποχής του gaming. Παιχνίδια τρόμου αναβιώνουν σε μορφή Remakes ενώ άλλα προσπαθούν με τον τρόπο τους να μας θυμίσουν γιατί αγαπήσαμε αυτό το μέσο και πόσο μάλλον τα παιχνίδια της εποχής εκείνης.
Τίτλοι όπως τα Silent Hill και Resident Evil αγαπήθηκαν στο PS1 επειδή έθεσαν τα θεμέλια του survival horror, προσφέροντας πρωτόγνωρες εμπειρίες τρόμου και έντασης. Το Resident Evil επικεντρώθηκε σε αργό, στρατηγικό gameplay με περιορισμένους πόρους και jumpscares, ενώ το Silent Hill δημιούργησε μια πιο ατμοσφαιρική, ανατριχιαστική και ψυχολογική εμπειρία με τον ιδιαίτερο, ομιχλώδη κόσμο του και τα βαθύτερα αφηγηματικά του θέματα. Και τα δύο παιχνίδια χρησιμοποίησαν εντυπωσιακούς μηχανισμούς τρόμου για την εποχή, με αλησμόνητα τέρατα, εχθρικά περιβάλλοντα και καινοτόμα, για την εποχή, γραφικά και ήχο, δημιουργώντας ένα είδος που μαγνήτισε το κοινό και έμεινε ανεξίτηλο στην ιστορία του μέσου.
Το Crow Country, από τους δημιουργούς του Snipperclips, είναι ένα διαφορετικό έργο για την ομάδα αλλά ένα που μας ταξιδεύει σε αυτή την εποχή και μια πιο κλασική εμφάνιση με ‘blocky’ 3D γραφικά, σκοτεινή, ανατριχιαστική ατμόσφαιρα και γνώριμο gameplay. Πρόκειται για ένα ακόμα survival horror παιχνίδι που εκτυλίσσεται σε μια ισομετρική προοπτική με γραφικά που θυμίζουν τους κλασικούς του είδους και ένα gameplay που σίγουρα αγαπήθηκε και παραμένει έτσι μέχρι και σήμερα.
Στο βλέμμα της πρωταγωνίστριας Mara υπάρχει η αποφασιστικότητα μιας ώριμης γυναίκας και παρόλο που είναι σχεδόν ακόμα κορίτσι είναι αρκετά μεγάλη για να οδηγήσει. Το παλιό της αμάξι τρέχει σε μια έρημο, ενώ η Mara επαναλαμβάνει νοερά το σχέδιό της: “Αν ρωτήσει κανείς, είμαι η ειδική πράκτορας Mara Forest“. Με φρεσκοβαμμένα μαλλιά και παγωμένα μάτια, φτάνει στις πύλες του εγκαταλελειμμένου λούνα παρκ ονόματι Crow Country. Ένα χαλασμένο μεγάφωνο παίζει μια παραμορφωμένη μελωδία, ενώι το πάρκο είναι γεμάτο από αντικείμενα σε σχήμα κορακιού. Η Mara είναι εκεί για να βρει τον ιδιοκτήτη του πάρκου, τον μυστηριώδη κύριο Edward Crow, ξεκινώντας έτσι την περιπέτειά της σε αυτό το παιχνίδι.
Σε παρόμοια φλέβα με το σκηνικό του Silent Hill 3, το Crow Country κρύβει ένα μυστικό, όπως και στην καρδιά της Mara. Από την αρχή της περιπέτειας γίνεται σαφές ότι κάτι μας αποκρύπτεται—μια υπονοούμενη αιτία, ίσως μια προηγούμενη ιστορία ή υπόθεση. Το πάρκο είναι παλιό, εγκαταλελειμμένο και παρακμάζει μέσα στο σκοτάδι. Είναι οργανωμένο σε θεματικές ζώνες, όπως ένα στοιχειωμένο σπίτι, έναν θαλάσσιο κόσμο και το βασίλειο των νεράιδων, αλλά μετά από χρόνια αμέλειας, όλες οι ζώνες έχουν συγχωνευτεί σε ένα εγκαταλελειμμένο μικρόκοσμο που αν και διαφορετικός μοιάζει τόσο ίδιος. Δεν αργούν να εμφανιστούν οι πραγματικοί “κάτοικοι” του πάρκου—ανθρωποειδή και animatronics με λιωμένο δέρμα και καταπιεσμένες κραυγές, που γίνονται όλο και πιο αλλόκοτα, όπως πλάσματα που μοιάζουν με έντομα. Καλούμαστε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε αυτά τα … τέρατα και να αποκαλύψουμε το μυστικό του πάρκου.
Το Crow Country δανείζεται πολλά από την αφήγηση των επιρροών του, με ημερολόγια, αποκόμματα εφημερίδων και σημειώσεις να ανασυνθέτουν την ιστορία, η οποία παραμένει απλή αλλά ενδιαφέρουσα. Απόκοσμα τέρατα, θλιβερή και σκοτεινή ατμόσφαιρα, ανατριχιαστικοί ήχοι και μυστήριο μας παραπέμπουν σε παιχνίδια και ταινίες του παρελθόντος αφού θα βρούμε επιρροές τόσο από έργα του Lovecraft όσο και από ταινίες του John Carpenter. Στην αρχή της περιπέτειας, καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα σε κλασικό survival horror mode ή σε story mode, που αφαιρεί τους εχθρούς και εστιάζει μόνο σε γρίφους και εξερεύνηση, αν και η προτεινόμενη εμπειρία είναι η παραδοσιακή, καθώς τα τέρατα και η διαχείριση πόρων είναι κρίσιμα στοιχεία του gameplay και προσθέτουν το κάτι παραπάνω στην υπόθεση και την διήγηση των γεγονότων.
Αν και επηρεάζεται αρκετά από τα παιχνίδια που αναφέραμε και στην αρχή, το Crow Country δοκιμάζει την αντοχή και τις ικανότητές μας με διάφορους τρόπους ενώ μας δίνει αρκετούς πόρους για να επιβιώσουμε. Σφαίρες και αντικείμενα υγίανσης μας προσφέρονται απλόχερα ενώ από την άλλη παγίδες και επικίνδυνα αντικείμενα βρίσκονται σκόρπια στον χώρο. Το Crow Country είναι γεμάτο κινδύνους και το να διασχίσεις το πάρκο είναι μια απτή πρόκληση, αν και ποτέ συντριπτική. Εδώ υπάρχει μια ισορροπία που δένει αρμονικά όλο το gameplay κάνοντας την διαχείριση των πόρων και την εξερεύνηση ένα ενδιαφέρον εγχείρημα.
Σε αυτό συντελεί και η δυσκολία των γρίφων που παραμένει εξίσου ισορροπημένη ενώ παράλληλα διατηρεί την χροιά του παρελθόντος. Κρυμμένα αντικείμενα όπως κλειδιά και διακοσμητικά θα χρησιμοποιηθούν σε πίνακες, χρηματοκιβώτια και κλειδωμένες πόρτες ώστε να μετατρέψουν ηλεκτρονικές και μη, κλειδαριές σε απλά εμπόδια στον βωμό της εξερεύνησης. Η επίλυση αυτών των γρίφων δεν είναι περίπλοκη αλλά γίνεται με τέτοιο τρόπο που νιώθουμε πως ανταμείβονται οι προσπάθειές μας.
Πέρα από την εξερεύνηση και την επιβίωση, υπάρχουν και μικρά Easter Eggs ή ασχολίες που λειτουργούν ως διάλειμμα. Σαν πάρκο αναψυχής, υπάρχουν τομείς που απαρτίζονται από mini-games που θα “ξύσουν” τον εγκέφαλό μας και άλλα που θα δοκιμάσουν τις ικανότητες μας. Κάποια από αυτά τα παιχνίδια κρύβουν κλειδιά που ξεκλειδώνουν πόρτες και άλλους τομείς ενώ άλλα υπάρχουν απλά για να…υπάρχουν.
Ακόμα και το σύστημα μάχης παραπέμπει σε μια πιο παλιά εποχή αφού πρέπει να σημαδεύουμε και να ρίξουμε ενάντια στους εχθρούς μας. To σημάδι είναι πιο “smooth” από τα κλασικά του είδους αλλά γίνεται μόνο σε ένα ύψος οπότε ψηλότερα τέρατα θα είναι δύσκολο να τα πετύχουμε. Μιλώντας για τέρατα, ο σχεδιασμός και η εμφάνισή τους είναι όσο ανατριχιαστικά θα έπρεπε για ένα τέτοιο παιχνίδι. Χοντρά τέρατα που κρέμεται το δέρμα τους ή πολύ ψηλά, πολύ αδύνατα εκτρώματα περιηγούνται στο πάρκο και περιμένουν την ευκαιρία να μας σουβλίσουν.
Τα γραφικά του παιχνιδιού συντελούν και αυτά στην “παραδοσιακή” εμφάνιση που το Crow Country προσπαθεί να επιτύχει. Μαζί με την κάμερα αυτό είναι κάτι που γίνεται άμεσα αισθητό και μας βοηθά να βυθιστούμε στον κόσμο του παιχνιδιού χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα ή περισπασμούς. Ωστόσο, τα 60fps στα οποία τρέχει ο τίτλος ίσως μας “παρασύρει” από την παραδοσιακή οπτική του τίτλου και θα κάνουν το παιχνίδι να μοιάζει απότομο – με την έννοια ότι η ηρωίδα μας ‘γλιστράει’ στο έδαφος, κάνοντας τον χειρισμό λίγο πιο απαιτητικό.
Φτάνοντας προς το τέλος, θα διαπιστώσουμε πως οι επιρροές δεν τελειώνουν μόνο στα βασικά στοιχεία. Το παιχνίδι είναι γεμάτο προκλήσεις, μυστικά και αναβαθμίσεις, ενώ ανταμείβει και το κλασικό σκορ στο τέλος, το οποίο αξιολογεί τον αριθμό των αποθηκεύσεων, τη χρήση medkits και τα πυρομαχικά που καταναλώθηκαν, ξεκλειδώνοντας επιπλέον περιεχόμενο για μελλοντικά playthroughs.
Σε γενικότερα πλαίσια, το Crow Country είναι ένα νοσταλγικό νεύμα στα κλασικά παιχνίδια του survival horror είδους που παρά τις επιρροές του παραμένει διαφορετικό και φρέσκο σε μια εποχή γεμάτη remakes και remasters. Οι λάτρεις αντίστοιχων παιχνιδιών θα βρουν κάτι να τους τραβήξει την προσοχή ενώ το gameplay, αν και γνώριμο, θα είναι ιδιαίτερα ευχάριστο καθόλη την διάρκεια. Με οχτώ ώρες για την πλήρη ολοκλήρωση, πρόκειται για έναν τίτλο που δεν καταχράζεται τον χρόνο μας αλλα μας προσφέρει μια “γεμάτη” εμπειρία.
Ευχαριστούμε την εκδότρια εταιρεία για την παραχώρηση του παιχνιδιού.
