Abductor Slayer
Στην ακμή της «χρυσής εποχής» των φορητών κονσολών, όταν το Game Boy Advance κυριαρχούσε στην αγορά, πολλές εταιρείες έκαναν τη δική τους απόπειρα να παρουσιάσουν την ιδανική φορητή gaming εμπειρία. Ανάμεσα σε αυτές, η Sony ξεχώρισε με τις δικές της προτάσεις, τα PlayStation Portable (PSP) και αργότερα το PlayStation Vita (PS Vita). Παρόλο που αυτά τα δύο συστήματα δεν κατάφεραν να αγγίξουν τους εντυπωσιακούς αριθμούς πωλήσεων της Nintendo, άφησαν το αποτύπωμά τους στον κόσμο του gaming.
Η συλλογή παιχνιδιών που προσέφεραν περιελάμβανε τίτλους που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα, ενώ ορισμένα από αυτά τα παιχνίδια εξελίχθηκαν σε σειρές με sequels και spin-offs υψηλής ποιότητας (triple-A) για μεγαλύτερες και πιο προηγμένες πλατφόρμες. Αυτές οι κονσόλες δεν ήταν απλώς προϊόντα της εποχής τους, αλλά σημαντικά κεφάλαια στην ιστορία του φορητού gaming, που συνεχίζουν να συζητιούνται και να εμπνέουν ακόμα και σήμερα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα σε αυτή την παραδοχή είναι το Freedom Wars, ένας τίτλος που κυκλοφόρησε όταν παιχνίδια σαν το Monster Hunter άρχισαν να γίνονται πιο mainstream. Συγκεκριμένα, το Freedom Wars έκανε την εμφάνισή του παράλληλα με τίτλους όπως το Toukiden, το God Eater και άλλα παρόμοια παιχνίδια, τα οποία επιχειρούσαν να αναπαράγουν τη δυναμική του gameplay και την quest-based ένταση του Monster Hunter, προσδίδοντας όμως μια διαφορετική ιστορία και ξεχωριστή ατμόσφαιρα στους κόσμους τους.

Το Freedom Wars ξεχώρισε ως κάτι το ιδιαίτερο. Για τους κατόχους του PS Vita αποτελούσε έναν από τους “χρυσούς” τίτλους της κονσόλας, χάρη στα εντυπωσιακά γραφικά του, τη μοναδική ιστορία του και το καινοτόμο gameplay του. Αν και κατατάσσεται στην κατηγορία των “Monster Hunter-like” παιχνιδιών, το Freedom Wars δεν περιορίστηκε στην απλή μίμηση. Αντίθετα, συνδύασε διαφορετικές λογικές και μηχανισμούς, προσπαθώντας να δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό. Το αποτέλεσμα ήταν ένα παιχνίδι που κατάφερε να εντυπωσιάσει σε ορισμένα σημεία, ενώ σε άλλα δεν απέφυγε κάποιες αστοχίες, αφήνοντας ωστόσο μια μοναδική παρακαταθήκη για το είδος.
Έτσι, αρκετά χρόνια μετά και με το PSVita να αποτελεί ανάμνηση ή, για πολλούς, ένα διακοσμητικό στο ράφι τους, η Bandai Namco ανακοίνωσε την κυκλοφορία του Freedom Wars Remastered, μιας βελτιωμένης έκδοσης του παιχνιδιού για μοντέρνα συστήματα. Αν και η έκδοση περιλαμβάνει λιγοστές βελτιώσεις είναι ο καλύτερος τρόπος για να (ξανά)βιώσουμε έναν από τους καλύτερους τίτλους της πλατφόρμας και κάτι διαφορετικό για το είδος.

Πολίτες και Αμαρτωλοί
Το Freedom Wars διαδραματίζεται σε έναν δυστοπικό κόσμο στο μακρινό μέλλον, όπου οι φυσικοί πόροι έχουν εξαντληθεί και η ανθρωπότητα έχει περιοριστεί σε γιγαντιαίες υπόγειες πόλεις-κράτη που ονομάζονται Panopticons. Η κοινωνία λειτουργεί κάτω από ένα αυστηρό καθεστώς ελέγχου, όπου όλοι οι άνθρωποι θεωρούνται “Αμαρτωλοί” (Sinners) και καταδικάζονται να εκτίουν ποινές εκατομμυρίων ετών για διάφορα “εγκλήματα,” ακόμα και για το απλό γεγονός ότι…γεννήθηκαν.
Ως Αμαρτωλοί, είμαστε υποχρεωμένοι να εργαζόμαστε για το καλό του Panopticon μας, ενώ τα χρόνια της ποινής μας μειώνονται σταδιακά μέσω της συμμόρφωσης και της συνεισφοράς μας. Μία από τις κύριες μεθόδους για να μειώσουμε την ποινή μας είναι η μάχη ενάντια σε γιγάντια βιομηχανικά πλάσματα, γνωστά ως Abductors, που απαγάγουν πολίτες και τους χρησιμοποιούν για τους σκοπούς του Panopticon τους.

Ξεκινάμε το παιχνίδι ως ένας Sinner ο οποίος έχασε την μνήμη του κατά την διάρκεια μιας μάχης, κάτι που τον επιστρέφει στην ποινή των 1.000.000 ετών. Η αποστολή μας είναι να μειώσουμε αυτή την ποινή πολεμώντας Abductors, ολοκληρώνοντας αποστολές και ανακτώντας απαχθέντες πολίτες. Καθ’ όλη τη διάρκεια, συνεργαζόμαστε με ένα Accessory, έναν ρομποτικό σύντροφο που λειτουργεί ως επιτηρητής μας, παρακολουθώντας κάθε κίνησή μας για λογαριασμό του Panopticon.
Καθώς προχωράμε, αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε τα μυστικά του καταπιεστικού καθεστώτος και του ίδιου του κόσμου. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με ηθικά διλήμματα και ερωτήματα σχετικά με την ελευθερία, την αξία της ανθρώπινης ζωής και το αν η υποταγή στο σύστημα είναι η μόνη μας επιλογή για να επιβιώσουμε. Δεν λείπουν βέβαια τα κλασικά “anime tropes” και οι ανατροπές – που ίσως είναι προβλέψιμα για όσους γνωρίζουν από anime – αλλά και το υπερφυσικό στοιχείο.

Αγκάθια, σφαίρες & σπαθιά
Όπως προαναφέραμε, το Freedom Wars δανείζεται αρκετά στοιχεία από την σειρά Monster Hunter και κυρίως το μοτίβο των Quests και το γεγονός ότι βασικοί στόχοι μας είναι τα μεγάλα ρομπότ, τα Abductors. Τα ρομπότ αυτά δουλεύουν ως φορητές φυλακές για τους πολίτες, ανθρώπους που τους απαγάγουν από το Panopticon μας. Σκεφτείτε τα Panopticon ως μια φατριά που παλεύει για την ευημερία και την κυριαρχία της ενάντια σε άλλες τόσες. Οι φατριές αυτές χωρίζονται κυρίως στις πόλεις της Ιαπωνίας με την πιο γνωστή να είναι το Tokyo (και την στιγμή που γράφουμε το άρθρο να είναι η κυρίαρχη).
Τα Abductors, όπως είπαμε, είναι ο βασικός μας στόχος σε κάθε αποστολή. Πρέπει είτε να τα καταστρέψουμε είτε να σπάσουμε τον θώρακά τους για να απελευθερώσουμε τον πολίτη που κρατούν και να τον οδηγήσουμε στην έξοδο. Αν επιλέξουμε να απελευθερώσουμε τον πολίτη αμέσως, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί οι Abductors μπαίνουν σε Rage State και μας κυνηγούν ασταμάτητα. Εναλλακτικά, μπορούμε να τα εξουδετερώσουμε πρώτα και να κινηθούμε με ασφάλεια.
Εκτός από τους Abductors, σε ορισμένες αποστολές αντιμετωπίζουμε άλλους Sinners (A.I.), οι οποίοι προσπαθούν να απαγάγουν τρεις πολίτες, ενώ εμείς προσπαθούμε να σώσουμε άλλους τρεις. Αυτός ο τύπος αποστολής μοιάζει με το κλασικό “Capture the Flag,” καθώς νικητής είναι όποιος καταφέρει πρώτος να μαζέψει τρεις πολίτες.

Οι Sinners διαθέτουν ένα (loadout) που τους επιτρέπει να μάχονται ενάντια σε Abductors και αντίπαλες φατρίες. Βασικό συστατικό αυτών των loadouts – που παράλληλα διαμορφώνουν και την σύσταση των ομάδων – είναι τα Thorns, που βασίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες: Binding Thorn, Healing Thorn και Shielding Thorn. Κάθε μία από αυτές αντιστοιχεί σε μία από τις βασικές κλάσεις του παιχνιδιού (Offensive, Supportive και Defensive).
Η κύρια διαφορά ανάμεσα στις κλάσεις εντοπίζεται στο Thorn αυτό καθεαυτό, ένα εργαλείο που λειτουργεί σαν γάντζος και παρέχει συγκεκριμένες ικανότητες ανάλογα με την κατηγορία. Το Binding Thorn, για παράδειγμα, μπορεί να “δέσει” έναν εχθρό για λίγα δευτερόλεπτα, δίνοντας στην ομάδα την ευκαιρία να προκαλέσει “ελεύθερη” ζημιά. Το Healing Thorn δημιουργεί έναν σπόρο που θεραπεύει όσους περνούν από πάνω, ενώ το Shielding Thorn παρέχει προσωρινή ασπίδα ή αυξάνει την άμυνα (armor) των συμμάχων.
Στην αρχή, το Binding Thorn είναι συνήθως αρκετό για να ολοκληρώσουμε τα quests. Ωστόσο, όσο ανεβαίνει η δυσκολία, γίνεται όλο και πιο σημαντική η στρατηγική χρήση και των τριών κατηγοριών. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο στις online μάχες, είτε σε συνεργατικές αποστολές (co-op quests) είτε σε Versus αναμετρήσεις με άλλα Panopticons, όπου η σωστή ισορροπία ανάμεσα στις κλάσεις μπορεί να καθορίσει το αποτέλεσμα.

Το loadout μας στο Freedom Wars περιλαμβάνει, πέρα από τα Thorns, ένα melee όπλο και ένα ranged όπλο που μπορεί να ποικίλει από πολυβόλα μέχρι και rocket launchers. Στην κατηγορία των melee όπλων, οι επιλογές περιλαμβάνουν λεπίδες, μεγάλα σπαθιά και δόρατα, καθένα από τα οποία προσφέρει διαφορετικό μοτίβο επιθέσεων. Ενώ τα μεγαλύτερα όπλα είναι πιο δυνατά, το παιχνίδι επιβραβεύει τη χρήση των λεπίδων μέσω ενός εντυπωσιακού μηχανισμού, αυτόν του Sever.
Τα Thorns είναι ένα πολυεργαλείο που πέρα από την τοποθέτηση buffs και παγίδων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για μετακίνηση, τοποθέτηση ή επιθέσεις με ακρίβεια. Με αυτά, μπορούμε να πιαστούμε από τοίχους, εχθρούς ή αντικείμενα. Για παράδειγμα, μπορούμε να ρίξουμε το Thorn σε έναν Abductor, είτε για να τον τραβήξουμε κάτω και να δημιουργήσουμε ευκαιρίες για ελεύθερα χτυπήματα, είτε για να εκτοξευτούμε πάνω του και να κρεμαστούμε σε κάποιο σημείο του.
Αν καταφέρουμε να κρεμαστούμε στις κλειδώσεις ενός Abductor, μπορούμε να αρχίσουμε να κόβουμε ένα από τα άκρα του. Αυτό μπορεί να είναι είτε ένα χέρι είτε κάποιο ενσωματωμένο όπλο, όπως ρουκέτες ή γεννήτριες ασπίδας. Το να καταστρέφουμε τα άκρα του ρομπότ, ή τα εργαλεία του, είναι μια εξίσου στρατηγική κίνηση και προσφέρει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στη μάχη.
Προσωπικά, ένα από τα πιο διασκεδαστικά στοιχεία του παιχνιδιού είναι να χρησιμοποιώ τα Thorns για να κρεμιέμαι και να αρχίσω να κόβω κομμάτια του μέχρι να τον τεμαχίσω εντελώς – κάτι που θυμίζει έντονα τη δράση από το Attack on Titan!

Γιατί τα κάνουμε όλα όμως αυτά; Η απάντηση είναι πολλή απλή. Γιατί…πρέπει. Ως Αμαρτωλοί, έχουμε 1,000,000 χρόνια ποινής την οποία πρέπει και να εκτίσουμε, όσο καιρό και αν μας πάρει. Ολοκληρώνοντας αποστολές και ανταλλάσσοντας πόρους μπορούμε να μειώσουμε αυτά τα χρόνια κατά δεκάδες, εκατοντάδες ακόμα και χιλιάδες κάθε φορά. Στην αρχή, το μόνο εύκολο είναι να προσθέτουμε χρόνια στην ποινή μας με παράλλογες πράξεις όπως το να…ξαπλώσουμε στο κρεβάτι, να τρέξουμε πάνω από 5 δευτερόλεπτα στο Hub ή να κάνουμε οποιαδήποτε πράξη για την οποία δεν έχουμε κάποιο Entitlement. Ναι, το να είσαι Αμαρτωλός Επιπέδου 1 σου αφαιρεί πολλές τυπικές ανέσεις όπως το να ξαπλώνεις για να κοιμηθείς ή να τρέχεις για να πας γρηγορότερα σε έναν προορισμό. Ωστόσο, ολοκληρώνοντας αποστολές και μαζεύοντας πόντους μπορούμε να τους εξαργυρώσουμε για να ξεκλειδώσουμε τις απαραίτητες άδειες – που φυσικά, όσο ανεβαίνουμε επίπεδα γίνονται πιο “απελευθερωτικές”. Όσο εκνευριστικό και αν ακούγεται όλο αυτό το μοτίβο καταφέρνει να δώσει την αίσθηση πως είμαστε όντως φυλακισμένοι ακόμα και σε αυτόν τον εικονικό κόσμο.
Παρά την διασκεδαστική λούπα και αυτά τα ιδιαίτερα στοιχεία, το Freedom Wars Remastered δεν καταφέρνει να ξεφύγει από το παλιακό, περιορισμένο design του PSVita. Οι μηχανισμοί της οθόνης αφής έχουν αφαιρεθεί και αντικατασταθεί με το πάτημα πλήκτρων (περισσότερο για τις κονσόλες και τους υπολογιστές) και η ύπαρξη των απλών combos, η αμεσότητα στην κίνηση και τα μεγάλα Hitboxes κάνουν αυτή την πραγματικότητα πιο αισθητή. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι πως όταν κουβαλάμε τους Citizens μπορούμε να τρέξουμε προς τον στόχο μας ή απλά να περπατήσουμε. Αν τρέξουμε τότε ο χειρισμός γίνεται…”δύσκαμπτος” με την έννοια πως ο χαρακτήρας μας τρέχει μόνο σε ευθεία (με την στροφή να γίνεται πιο αργά και από τον θάνατο) και με το μεγάλο hitbox των εμποδίων να χτυπάμε πάνω τους με αποτέλεσμα να ρίχνουμε τον Citizen και να πρέπει να τον ξανασηκώσουμε χάνοντας έτσι αρκετά σημαντικά δευτερόλεπτα (ειδικά αν ξεφεύγουμε από Abductors και αντίπαλους Sinners). Αυτό πριν μερικά χρόνια δεν ήταν τόσο ενοχλητικό αλλά τώρα είναι κάτι που προκαλεί αίσθηση.

Κάτι…Remastered
Το Freedom Wars Remastered, που κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες είναι απλά αυτό, ένα Remaster. Η έκδοση προσφέρει σημαντικές βελτιώσεις σε σχέση με την αρχική έκδοση του όπως την βελτίωση των γραφικών, υποστήριξη ανάλυσης έως 4K και βελτιωμένα textures, παρέχοντας μια πιο καθαρή και λεπτομερή οπτική εμπειρία σε έναν τίτλο που θεωρούνται ήδη “προχωρημένος” για το σύστημα της εποχής. Παράλληλα, η απόδοση του παιχνιδιού έχει αυξηθεί, φτάνοντας τα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο στα πιο ισχυρά συστήματα (και 30FPS στα 1080p για το Nintendo Switch).
Η Remastered έκδοση περιλαμβάνει επίσης ένα νέο επίπεδο δυσκολίας, το “Deadly Sinner”, που έχει ως σκοπό να μας δώσει μια πιο “ζόρικη” εμπειρία με μεγαλύτερη ζημιά από τους εχθρούς μας και βελτιωμένο A.I. . Επιπλέον, δίνεται η δυνατότητα προσαρμογής του χειρισμού, κάτι ιδιαίτερα χρήσιμο αν έχουμε συνηθίσει άλλα μοτίβα από αντίστοιχα παιχνίδια.
Όλο το προηγουμένως διαθέσιμο περιεχόμενο έχει επίσης ενσωματωθεί, ενώ προστέθηκε και νέα γλώσσα αφήγησης, αυτή της αγγλικής με τα Ιαπωνικά να εξακολουθούν να είναι επιλογή. Στην αρχική έκδοση, το παιχνίδι υποστήριζε μόνο Ιαπωνικά, γλώσσα που είναι απόλυτα ταιριαστή τόσο με το υπόβαθρό όσο και με την…προέλευση του παιχνιδιού.

Όλα είναι εδώ, όπως τα θυμόμαστε. Οι ήχοι, τα γραφικά, τα animations, η λογική, οι μηχανισμοί, όλα είναι εδώ. Η βελτίωση γραφικών και ήχου είναι αισθητή αλλά όπως προείπαμε το design του παρελθόντος εξακολουθεί να υπάρχει. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν βελτιώσεις στην “ποιότητα ζωής” όπως το να αγοράζουμε όλα τα Entitlements με ένα κουμπί (αν έχουμε όλους τους απαραίτητους πόντους) ή κάποια άλλη διευκόλυνση πέραν του Autosave.
Στα αρνητικά όμως συγκαταλέγεται και η ύπαρξη της Αγγλικής υπόκρουσης. Οι πρωταγωνιστές έχουν φωνές από ηθοποιούς και γίνεται μια αρκετά καλή δουλειά στο πάθος και την έντασή τους, κάτι που δεν μπορούμε να πούμε για τα Accessories, δηλαδή τα ανδροειδή που λειτουργούν ως φύλακες μας. Στην παλιά έκδοση, τα Accessories είχαν Ιαπωνική υπόκρουση. Εδώ όμως, οι φωνές προέρχονται από Α.Ι. εργαλείο με την αφήγηση να είναι τόσο κακή όσο περιμένουμε. Πολλές από τις λέξεις που ακούγονται από τα Accessories προφέρονται λάθος (όπως θα τις ακούγαμε από κάποιον Online Text-to-Speech translator) και λείπει αυτή η αίσθηση αυθεντικότητας που υπήρχε στην original εκδοχή. Σαν να μην έφτανε αυτό, δεν υπάρχει επιλογή να επαναφέρουμε την Ιαπωνική υπόκρουση για τα Accessories με αποτέλεσμα οι πρωταγωνιστές να έχουν Ιαπωνική γλώσσα και τα Accessories να έχουν Αγγλική προκαλώντας έτσι ένα χάος και εντύπωση προχειρότητας στην συνολική υλοποίηση.

Για τους σκοπούς αυτής της κριτικής, ζητήθηκε ένας κωδικός για την Nintendo Switch έκδοση ώστε να είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην original έκδοση ενώ απολαμβάνουμε τις διάφορες βελτιώσεις. Εδώ είχαμε 1080p σε 30FPS με την βελτίωση στα γραφικά να παραμένει αισθητή καθόλη την διάρκεια. Η ποιότητα ήχου ήταν εξίσου εξαιρετική και η δυνατότητα αλλαγής χειρισμού ήταν ένα απροσδόκητο δώρο, αν και ομολογώ πως θα βόλευε η ύπαρξη Gyro Controls για την στόχευση με τα όπλα. Οι βελτιώσεις αυτές είναι αρκετές για να έρθει ο τίτλος σε ένα νέο κοινό και να μάθουν όλοι το πόσο διασκεδαστικό ήταν. Αν και η έκδοση του Switch δεν έχει πάρα πολλά να ζηλέψει από τις υπόλοιπες, η απόφαση του ποια σας ταιριάζει έγγυται στο αν θέλετε 4K 60FPS ή αν θέλετε φορητότητα (εκτός αν έχετε Steam Deck ή το Playstation Portal).
Σε γενικές γραμμές, το Freedom Wars Remastered είναι ένα Action RPG που επιστρέφει σε μια πιο μοντέρνα εποχή μέσα από ένα τεχνικά ενδιαφέρον παρελθόν. Ως Monster Hunter-like, πετυχαίνει τον σκοπό του δινοντάς μας κάτι διαφορετικό και διασκεδαστικό, ακόμα και αν τα περισσότερα συστήματά του δεν “δένουν” όσο αρμονικά θα θέλαμε. Ως τίτλος, ξεχωρίζει για τη σκοτεινή διαίσθηση του και τις ηθικές προκλήσεις που θέτει, παρέχοντας έναν πλούσιο κόσμο για εξερεύνηση και μάχη.
Ευχαριστούμε την Bandai Namco Entertainment Europe για την παραχώρηση του Review Code.


