Δεν έχω μεγάλη σχέση με τα musou παιχνίδια. Συνήθως με κουράζουν: επανάληψη, άπειρα mobs, και μια μάχη που μετά από λίγο μου φαίνεται ίδια. Παρ’ όλα αυτά, το Hyrule Warriors: Age of Imprisonment κατάφερε το απίθανο: όχι μόνο δεν με κούρασε, αλλά το ευχαριστήθηκα πραγματικά. Κι αυτό, για μένα, είναι ίσως το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που μπορώ να του δώσω.
Μάχη με ρυθμό, ενέργεια και ξεκάθαρη ικανοποίηση
Tο πρώτο πράγμα που με κέρδισε είναι το πόσο καλά «νιώθει» η μάχη.
Τα combos είναι άμεσα και εντυπωσιακά, χωρίς να απαιτούν βαθιά γνώση του είδους. Τα Sync Strikes δίνουν ρυθμό, ενώ οι Zonai συσκευές προσθέτουν μια έξτρα στρατηγική πινελιά που κάνει το gameplay να μην είναι απλά “button mash”.
Ναι, υπάρχει επανάληψη, είναι musou, δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά εδώ η επανάληψη έχει ροή. Δεν νιώθεις βαρεμάρα, δεν χάνεις το ενδιαφέρον σου, δεν έχεις εκείνο το “πάλι τα ίδια;”. Αντιθέτως, πολλές μάχες με έπιασα να χαμογελάω από τον χαμό που δημιουργούσα στην οθόνη.
Η ιστορία δένει όμορφα με τον κόσμο του Zelda
Το παιχνίδι λειτουργεί σαν κομμάτι του ίδιου σύμπαντος με το Tears of the Kingdom, όχι σαν απλό spin-off. Το ύφος, η αισθητική και η αφήγηση έχουν την «περιποιημένη» υπογραφή της Nintendo. Δεν θα πω ότι η ιστορία είναι βαθιά ή περίπλοκη, δεν στοχεύει εκεί. Αλλά προσθέτει ωραία στοιχεία στο lore της Hyrule και στήνει μερικές πραγματικά δυνατές στιγμές που μένουν.
Υπάρχουν ωραίες στιγμές χαρακτήρων, μικρές συναισθηματικές σκηνές και μερικά σημεία που όντως σε κάνουν να θες να δεις πού πάει η ιστορία. Δεν προσπαθεί να γίνει κάτι επικό σε κλίμακα, αλλά λειτουργεί πολύ καλύτερα απ’ ό,τι περιμένεις από ένα spin-off. Παρότι γενικά όμως μου άρεσε η ιστορία, ένιωσα πως πριν φτάσουμε στο φινάλε υπήρχαν κομμάτια που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν περισσότερο. Κάποιους νέους χαρακτήρες τους δοκίμαζα για μία μόνο αποστολή και μετά δεν υπήρχε πραγματικός λόγος να ξαναεπιστρέψω σε αυτούς.
Τεχνικά στιβαρό και αυτό κάνει όλη τη διαφορά
Ειλικρινά δεν περίμενα τόσο καλή τεχνική παρουσία.
Το παιχνίδι τρέχει ομαλά, τα εφέ είναι εντυπωσιακά χωρίς να γεμίζει άσκοπα η οθόνη, και οι χάρτες έχουν καθαρή, αναγνωρίσιμη δομή. Σε Switch 2 η εμπειρία είναι σταθερή και ευχάριστη από την αρχή μέχρι το τέλος.
Αν είχα ένα παράπονο, είναι ότι τα επίπεδα είναι πιο «κλειστά» απ’ όσο θα ήθελα, ειδικά όταν έχεις συνηθίσει την ελευθερία του TotK. Αλλά μέσα στο πλαίσιο του είδους, κάνουν σωστά αυτό που πρέπει.
Η επανάληψη υπάρχει αλλά δεν σε κουράζει
Είναι αδύνατον να υπάρχει musou χωρίς επανάληψη.
Και εδώ υπάρχουν αποστολές που μοιάζουν μεταξύ τους ή χαρακτήρες που δεν έχουν όσο βάθος θα περίμενες. Το σημαντικό όμως είναι ότι το παιχνίδι δεν τραβάει σε μάκρος και δεν προσπαθεί να σου φάει 40-50 ώρες χωρίς λόγο.
Ο ρυθμός είναι σωστός. Το pacing είναι τέτοιο ώστε η επανάληψη δεν προλαβαίνει να γίνει βάρος. Η εμπειρία μένει ευχάριστη μέχρι το τέλος.
Ευχαριστούμε θερμά την CD Media για την ευγενική παραχώρηση του παιχνιδιού για τις ανάγκες του review.
