Η πρώτη εμφάνιση των trophies-achievements
Όπως καταλάβατε απο τον τίτλο, θα μιλήσουμε για τρόπαια- achievements και πλατίνες. Για την ιστορία πρώτα, ας κάνουμε μια μικρή αναφορά για το που και πότε πρωτοεμφανίστηκαν.
Αρχικά την αρρώστια την έφερε πρώτη η Microsoft με την κυκλοφορία του Xbox 360 το 2005. Εκεί έχουμε την πρώτη εμφάνιση των achievements όπου επιβραβεύουν τον παίχτη στο gamescore, κάθε ένα από αυτά δίνει από 5G μέχρι 100G και το μέγιστο σκορ είναι τα 1000G.
Αμέσως μετά έρχεται και στο Steam τον Νοέμβριο του 2007 ακολουθώντας την Microsoft με τα λεγόμενα Steam achievements. Μάλιστα τα πρώτα παιχνίδια στο Steam που είχαν achievements ήτανε τα Half-Life 2: Episode Two, Portal και Team Fortress 2.
Η πανδημία αρχίζει να εξαπλώνεται σιγά σιγά και στην Άπω Ανατολή. Η Sony στο PlayStation 3 στις 2 Ιουλίου του 2008 και συγκεκριμένα στο Super Stardust HD μας φέρνει τα trophies. Το παιχνίδι όμως που φέρνει το Champions League είναι το Uncharted: Drake’s Fortune και εκεί έχουμε την πρώτη πλατίνα.
Η αρχή του κακού
Κακά τα ψέματα κάθε αρρωστάκι σαν εμάς έχει να διηγηθεί μια ιστορία για το πώς έμπλεξε με τα τρόπαια και τις πλατίνες. Προσωπικά στο PS3 χαμπάρι δεν πήρα, η μάλλον έβλεπα στα διάφορα games που είχα κάνει ενοικίαση από το video-club πως ενώ κάτι έκανα κατά την διάρκεια του παιχνιδιού έβγαινε ένα κυπελάκι. Αλλά ούτε καν είχα δεί την λίστα ούτε ήξερα τι ήτανε η πλατίνα εκτός από τα σκουλαρίκια που φορούσα.
Στο PS4 πήρα χαμπάρι τι γίνεται καθώς τότε κατάλαβα πως κάθε παιχνίδι, έχει μια λίστα με επιτεύγματα που στην ολοκλήρωση τους, σου δίνουν και από ένα τρόπαιο. Όταν συμπληρώσεις όλα τα τρόπαια τότε κατακτάς και το περίφημο Champιόλι aka Platinum.
Η πρώτη δόση και κάπου εδώ ξεκινάει η γραφικότητα χωρίς ντροπή αλλά με φόβο και πάθος ήτανε το Bloodborne. Δεν έφταιγα εγώ ο Miyazaki με έκανε έτσι ορκίζομαι πως ήμουν καλό παιδί.. Αλλά το αφήγημα του διαόλου δεν με άφησε να αγιάσω καθώς με έκανε να γλείψω κάθε περιοχή και να θέλω να ανακαλύψω κάθε κρυμμένο μυστικό του. Μη σας πω πως ήθελα και άλλο, βέβαια θα ήμουν ψεύτης αν δεν σας έλεγα πως στα dungeons, φώναξα δυνατά το “Άστα διάλα Amygdala”. Και κάπου εδώ ξεκινάει ο εθισμός..
Για την πλατίνα ή για την ευχαρίστηση;
Θυμάμαι πολύ καλά σε όλους τους τροπαιοφόρους έλεγα το εξής χαρά στο κουράγιο σας, μακριά και αγαπημένοι και πραγματικά μαγκιά σας αλλά μακριά από αυτή την ψυχαναγκαστική αρρώστια.
Μα και εγώ δεν είχα τέτοιο σκοπό αλήθεια στο Bloodborne θα σταματούσα αλλά κοίτα να δεις που σκέφτηκα να κάνω το ίδιο στα Souls και στο Sekiro.. Ε και κάπου εκεί ξεκινάει το πανηγύρι και καταλήξαμε στα 53 τιμημένα. Φυσικά και όλα δεν έγιναν με την ίδια ευχαρίστηση και φυσικά αρχίσαμε να επιλέγουμε παιχνίδια για να τα πλατινιάσουμε κοιτάζοντας πριν τα αγοράσουμε την δυσκολία τις ώρες και την λίστα των τροπαίων.
Ωραία σε κάνουν καλύτερο παίχτη;
Η απάντηση είναι πως σίγουρα σε κάνουν καλύτερο από οτι ήσουνα. Αναφέρομαι καθαρά σε ατομικό επίπεδο, καθώς μαθαίνεις καλύτερα το παιχνίδι και κατά συνέπεια θα εξελίξεις και τις ικανότητες σου.
Δεν σημαίνει βέβαια πως επειδή έκανα πλατίνα τα Souls πως είμαι καλύτερος στο pvp από τον Θεοδόση η επειδή έβγαλα το Pantheon στο Hollow Knight, πως έχω καλύτερα skills από τον Γιωργάκη στο Fortnite που μπορεί και φτιάχνει ουρανοξύστη γρηγορότερα από τα κτήρια που έχτιζε ο Babis Vovos στις αρχές του 2000.
Με λίγα λόγια ναι μαθαίνεις το κάθε παιχνίδι καλύτερα αλλά μπορεί να φτάσεις και στο σημείο να το σιχαθείς εξαιτίας ενός σπαστικού τροπαίου.
Αξίζει τον κόπο;
Υποκειμενική καθαρά η απάντηση, προσωπικά για παιχνίδια που με μάγεψαν και με κράτησαν κολλημένο μέχρι να νοιώσω τη φούσκα μου να σπάει για να σηκωθώ, ναι το άξιζαν. Ουσιαστικά επιβραβεύεις τον εαυτό σου ταλαιπωρόντας τον αλλά και πάλι έχει να κάνει με το παιχνίδι και το τρόπαιο.
Οι πλατίνες μαγιονέζα είναι αυτοταπείνωση;
Αναφερόμαστε με τον όρο “Μαγιονέζα” στα παιχνίδια του 2ευρού και της μισής ώρας. Κοιτάξτε να δείτε προσωπικά δεν το έχω κάνει αλλά πίστεψε με μπορώ να καταλάβω τον ξεπεσμό. Στην τελική από την τσέπη σου βγαίνουν και όλοι γνωρίζουμε πως μετά το pop δεν έχει stop. Επομένως θελέστα και παθέστα και μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια..
Συνεχίζουμε να μετράμε τρόπαια η ας πάρει κανένα και κανένας άλλος;
Από την στιγμή που δεν υπάρχει κάτι άλλο πέρα από τον προσωπικό ανταγωνισμό, έχει να κάνει και με την ψυχοσύνθεση του καθενός. Όταν φτάνεις στο σημείο να έχεις πλατινιάσει τα αγαπημένα σου και τα απωθημένα σου, θεωρώ πως καλό είναι κάπου και το ταξίδι να βγάζει σε έναν προορισμό εκτός της αρίθμησης των τροπαίων.
Εννοείται πως θα κάνω και άλλες πλατίνες και εξυπακούεται πως θα σηκώσω το τιμημένο σε οποιοδήποτε παιχνίδι με διασκεδάσει και με προκαλέσει ευχάριστα με το περιεχόμενο του και το gameplay. Προς το παρών όμως κάνω ένα μικρό off καθώς θέλω να ζήσω την εμπειρία και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια το backlog μεγαλώνει. Επομένως η θα κάτσω και ξοδέψω ώρες για την πλατίνα η θα παίξω όπως έμαθα να παίζω και για τον λόγο που θα συνεχίζω να παίζω βιντεοπαιχνίδια. Η αλήθεια είναι κάπου εκεί στη μέση μπλέ η κόκκινο χάπι ένα πράγμα..
Εσείς έχετε ασχοληθεί με το συγκεκριμένο σπορ; Και αν ναι πόσες είναι και ποιές οι πλατίνες για τις οποίες είστε υπερήφανοι η και σιχαθήκατε; Μπορείτε να γίνετε μέλη στην ομάδα μας στο Facebook Greek Trophy Hunters και να συζητήσουμε εκτενώς για τον εθισμό μας.
