THE ROAD SO FAR
[Carry on my wayward son
There’ll be peace when you are done
Lay your weary head to rest
Don’t you cry no more]
Guybrush: I wanna be a pirate!
[Once I rose above the noise and confusion
Just to get a glimpse beyond this illusion
I was soaring ever higher, but I flew too high]
Otis: You’ve got to help me! I’m a victim of society!
Guybrush: Not to mention halitosis. Yuck!
Guybrush: I’m on a whole new adventure.
Bart: Growing a mustache?
Guybrush: No. Bigger than that.
Bart: A beard?!?
[Though my eyes could see I still was a blind man
Though my mind could think I still was a madman
I hear the voices when I’m dreamin’
I can hear them say]
Guybrush: You’re about as fearsome as a doorstop.
Murray the demonic talking skull: Is it a really evil-looking doorstop?
Guybrush: Never mind.
Guybrush: How does Pegnose Pete smell without a nose?
Bait Shopkeeper: Awful!!!
Guybrush: I should’ve seen that coming…
[Carry on my wayward son
There’ll be peace when you are done
Lay your weary head to rest
Don’t you cry no more]
Guybrush: Is it over? …Hello? …Did we win?
Υπάρχει η αντίληψη ότι ο Jolly Roger, η κλασική πειρατική σημαία με το κρανίο και τα διασταυρούμενα κόκαλα, ανέμιζε διαρκώς στο κατάρτι των πειρατικών πλοίων. Στην πραγματικότητα, η σημαία υψωνόταν μόνο κατά την επίθεση και δεν σήμαινε τίποτα περισσότερο από ένα σημερινό αντίστοιχο “in your face” middle finger στην εξουσία. Η ιστορία της πειρατείας ξεκινά από το 1400-1300 π.Χ. και φτάνει μέχρι τις ημέρες μας. Αν και έχει επικρατήσει η εξιδανικευμένη και ρομαντική εικόνα, ιδιαίτερα λόγω της ελευθερίας που διέπει τη ζωή τους, στην πλειονότητα των περιπτώσεων επρόκειτο για στυγνούς εγκληματίες που συνέβαλαν σε μαζικές δολοφονίες αλλά και στη διατήρηση του σκλαβοπάζαρου. Είναι δε άξιο απορίας πώς σε μια σειρά παιχνιδιών με θεματολογία τους πειρατές η σημαία τους εμφανίζεται σε μία και μοναδική περίπτωση ήτοι στο The Secret of Monkey Island και πιο συγκεκριμένα στο Sea Monkey, το καράβι του Guybrush (όχι, το καπέλο του LeChuck δεν μετράει…).
NOW
Πρόκειται για τη συνέχεια του Monkey Island 2: LeChuck’s Revenge (LucasArts, 1991) αφού ο Ron Gilbert, δημιουργός της σειράς, δεν συμμετείχε στα μετέπειτα παιχνίδια. Παρακολουθούμε τον Guybrush να διηγείται στον γιο του Boybrush μια από τις ..επικές πειρατικές ιστορίες του στην οποία δε θα μπορούσε να είναι τίποτα λιγότερο από πρωταγωνιστής! Στην ιστορία αυτή, λοιπόν, ο ήρωάς μας επιστρέφει στο Mêlée Island με σκοπό να καταστρώσει σχέδιο επανόδου στο Monkey Island ώστε, επιτέλους, να ανακαλύψει το μυστικό του. Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα αφού ο αιώνιος αντίζηλος και νέμεσίς του πειρατής-ζόμπι LeChuck βρίσκεται στο νησί. Ο Guybrush θα προσπαθήσει να ζητήσει τη συνδρομή των pirate leaders οι οποίοι όμως δεν ανταποκρίνονται στα πειρατικά.. ειωθότα στρέφοντας πλέον τις ελπίδες του στο μόνο πράγμα που ξέρει (;) να κάνει: την επίταξη του αγκυροβολημένου πλοίου του LeChuck…
Με τι άλλο θα μπορούσε να ξεκινήσει η παρουσίαση ενός «Monkey Island» αν όχι με το χιούμορ που το διέπει; Η κλασική συνταγή των pop culture references με τους αναχρονισμούς τόσο σε κοινωνικές αναφορές όσο και σε στοιχεία της σειράς αλλά και της gaming βιομηχανίας καθιστούν διάτρητο τον τέταρτο τοίχο και αναμφίβολα απευθύνονται στην πλειονότητα των παικτών· αυτός άλλωστε είναι ο λόγος για την μακροχρόνια επιτυχία. Και σε αυτό το μέρος, λοιπόν, δεν χορταίνεις να εντοπίζεις και να επιλέγεις επανειλημμένα τα hotspot σε κάθε περίσταση πριν και μετά από αλλαγές στην ιστορία και στους διαλόγους. Η χαρά και η διασκέδαση είναι δύο λέξεις που περιορίζουν την πραγματική αξία του παιχνιδιού, την ευφορία και την θετική ενέργεια που αναβλύζουν από οτιδήποτε ειπωθεί ή πραχθεί. Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούσα να βιαστώ ώστε να προχωρήσει η δράση του παιχνιδιού αφού το χιούμορ είναι ανεκτίμητο δίχως υπερβολές. Είναι κοινό μυστικό ότι το γέλιο και το χαμόγελο αποτελούν χαρακτηριστικό «αδύναμων» ανθρώπων αφού οποιαδήποτε εκδήλωση και εκτόνωση του συναισθήματος είναι στις ημέρες μας σχεδόν αγένεια με την απάθεια και το zen coolness να ρισκάρουμε την ψυχική μας ισορροπία.
Οι χαρακτήρες του παιχνιδιού, νέοι και παλαιότεροι, είναι εξαιρετικά δομημένοι, με την ιδιοσυγκρασία τους να οικοδομεί μια κοινωνία προσώπων που συναντάμε και στους προηγούμενους τίτλους. Η συναναστροφή με οποιονδήποτε από αυτούς είναι σήμα κατατεθέν του σύμπαντος του Monkey Island και φέρει βαρύνουσα σημασία. Είναι αδύνατον να αποφύγεις και να μην εξαντλήσεις τόσο τους διαλόγους όσο και την περιγραφή των αντικειμένων που φέρουν ως κείμενο «Smell the ingredients», «Nasty implements», «What’s that weird sound». Τα περισσότερα είναι άσχετα με την πορεία του παιχνιδιού αλλά προσφέρουν άφθονο γέλιο! Όσον αφορά τους γρίφους, είναι αστείοι κυριολεκτικά και μεταφορικά· δεν ανταποκρίνονται από άποψη δυσκολίας σε καμία περίπτωση στο οικοσύστημα της σειράς χωρίς θα επεκταθώ περισσότερο. Ακόμα και στο hard more, είναι βατοί και περιορίζονται στο concept «παρατηρητικότητα-αντικατάσταση-συλλογή». Ωστόσο, δεν πτοήθηκα καθόλου από αυτή την έλλειψη. Αισθητή είναι και η απουσία των παροιμιωδών swordfighting insults όπου οι διαξιφισμοί μεταξύ των πειρατών συνοδεύονταν από έξυπνες ατάκες, λογοπαίγνια, στίχους τραγουδιών, αναφορές pop culture και λοιπά.
Ο χειρισμός είναι επανασχεδιασμένος και χαρακτηρίζεται από την λιτότητα και λειτουργικότητά του. Μετακινώντας τον κέρσορα σε αντικείμενα ή χαρακτήρες, εμφανίζονται συνήθως δύο επιλογές τις οποίες ενεργοποιούμε με το δεξί ή αριστερό mouse button. Το interaction με το περιβάλλον περιλαμβάνει άλλοτε την απλή περιγραφή και άλλοτε τη χρήση ή συλλογή του αντικειμένου στο inventory σας το οποίο βρίσκεται στην κάτω αριστερή πλευρά της οθόνης. Εκτός από αντικείμενα, μέσα στο inventory θα εντοπίσετε μια «to do list» η οποία αποτελεί έναν μπούσουλα για την πορεία της περιπέτειας αλλά και ένα hints book το οποίο μπορείτε ανά πάσα στιγμή να συμβουλευθείτε. Κατά την περιπέτειά σας, θα βρείτε σε εμφανή και μη σημεία trivia cards με τις οποίες συμπληρώνεται ένα trivia book. Με κάθε κάρτα καλείστε να απαντήσετε σε ερωτήσεις αναφορικά με το lore της σειράς. Αν απαντήσετε σωστά, η κάρτα παραμένει στο trivia book, σε διαφορετική περίπτωση απλά εξαφανίζεται
Τεχνικά είναι από εκείνες τις σειρές παιχνιδιών που, ένεκα της 30χρονης πορείας τους, εφάρμοσαν το τεχνολογικό πρόσημο της εκάστοτε εποχής με διαφορετικά αποτελέσματα. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στους προηγούμενους τίτλους καθώς αυτό που μας απασχολεί εδώ δεν θέλω να επισκιαστεί αλλά και ούτε να επισκιάσει καμία παράμετρο. Είναι ανθρώπινο να μην φαίνεται τίποτα ίδιο όταν συνηθίζεις κάτι, ιδιαίτερα σε πιο νεαρή ηλικία, αφού η εμπειρία γίνεται ανάμνηση και καταλήγει σε νοσταλγία. Σαν άνθρωπος δεν νοσταλγώ, τουλάχιστον όχι στον βαθμό που επικρατεί στον περίγυρό μου, και είμαι πάντα ανοιχτός στην καινοτομία όταν όμως δεν υποβόσκει κάτι άλλο. Η ασύμμετρη γεωμετρία, τα ζωντανά χρώματα, το λιτό animation αποτελούν trademark της αισθητικής της σειράς. Η μουσική είναι εξαιρετική με την παιχνιδιάρικη διάθεση να επικρατεί καθώς ακούγονται γνωστά και μη themes από ολόκληρη τη σειρά. Το voice acting με παλιούς γνώριμους και νέες προσθήκες κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα με τους επαγγελματίες ηθοποιούς να προσαρμόζονται απόλυτα στον ρόλο τους.
Όπως περίπου θα τραγουδούσε και ο συνοδοιπόρος μου (ως προς το μεγαλείο… της μύτης) Βασίλης Παπακωνσταντίνου, «κι αν είμαι adventurer, μη με φοβάσαι». Δεν ανέχομαι κανενός είδους τοτέμ, είμαι αμείλικτος στις παθογένειες των κατευθυντηρίων γραμμών, απεχθάνομαι τον συναισθηματισμό και τους όσους μηρυκάζουν τη νοσταλγία της «παλιάς καλής εποχής». Τα παραπάνω αποτελούν για μένα δικλείδα ασφαλείας τόσο στα reviews που φέρουν έντονη συναισθηματική αξία όσο και στην προσωπική μου ζωή. Η τελευταία προσθήκη στο σύμπαν του «Monkey Island» επαναφέρει -ή μας επανασυστήνει- το χιούμορ της σειράς με το οποίο έγινε γνωστό. Για την απουσία «εγκεφαλικών» γρίφων αλλά και των swordfighting insults δίνω άφεση και ο λόγος είναι απλός· δεν σταμάτησα να χαμογελάω με οτιδήποτε ερχόμουν σε επαφή. Είτε με τους διαλόγους είτε με το περιβάλλον είτε ακόμα και με τα flashbacks από την παιδική μου ηλικία. Αναμφισβήτητα μιλάμε για το καλύτερο adventure της χρονιάς. Aarrrr!
Ευχαριστούμε θερμά την Devolver Digital Games για τη διάθεση του παιχνιδιού.
