Αν ΔΕΝ έχετε δει την 8η σεζόν του Game of Thrones και ιδιαίτερα το 5ο επεισόδιο, κλείστε αυτήν την καρτέλα γιατί ακολουθούν SPOILERS!
Η 8η σεζόν του GoT μας έφερε ανάμικτα συναισθήματα. Ενώ ξεκίνησε όμορφα, πήραμε μια μικρή απογοήτευση στο 3ο επεισόδιο, καθώς η μάχη με τους white walkers ήταν μεν επική και εκτεταμένη, δεν είχε όμως το αποτέλεσμα που ίσως περιμέναμε. Επί 7+ σεζόν, μας προετοίμαζαν για τον απόλυτο πόλεμο, την κάθοδο των απέθαντων και τις τραγικές συνέπειες που θα ακολουθούσαν. Πολιτικά παιχνίδια στήθηκαν, ένας δράκος θυσιάστηκε, άγνωστοι θεοί ρίχνανε ζάρια και ανασταίνανε νεκρούς ήρωες, έως ότου στο τέλος, οι απώλειες ήταν σχετικά ελάχιστες δεδομένης της παράνοιας που επικρατούσε και το τελειωτικό χτύπημα ήταν μια πισώπλατη μαχαιριά από την… Άρια! Τι ζητούσαμε οι άμοιροι; Μια επική μάχη one to one με έναν θρυλικό ήρωα, πιθανότατα τον Jon Snow με τον Night King, κάτι στο στυλ της τελικής μάχης της σειράς Lost. Αλλά πάει κι αυτό, ξεχάστηκε.
Φτάσαμε αισίως στο 5ο επεισόδιο της σεζόν αλλά και και προτελευταίο ολόκληρης της σειράς και ενώ όλα πάνε καλά και αρχίζουμε να ζητωκραυγάζουμε βλέποντας την αγαπημένη μας ομάδα να διεκδικεί το ματς εναντίον της αντίπαλης και μάλιστα εκτός έδρας, ξαφνικά ο αρχηγός, η (ας μην ξεχνιόμαστε) έφηβη Daenerys τα παίρνει άσχημα στο κρανίο και ισοπεδώνει όλο το King’s Landing με το ιπτάμενο θωρηκτό της. Καταλαβαίνουμε πως η όλη κατάσταση την έφερε σε μια κρίση, λίγο το ότι έμαθε πως ο Jon είναι ο ανιψιός της και πραγματικός διάδοχος του θρόνου, λίγο η πλεκτάνη εναντίον της για την επικράτηση του Jon, λίγο το ότι έχασε και δεύτερο δράκο και την BFFE της, Missandei, δεν ήθελε πολύ να ξεσπάσει και να τα κάνει όλα λαμπόγυαλο (ή δρακόγυαλο). Μήπως όμως δεν θα έπρεπε να είναι και τόσο μεγάλη έκπληξη τουλάχιστον για εμάς τους θεατές;

Ας μην ξεχνάμε πως το GoT είναι σειρά φαντασίας, που διέπεται από λογοτεχνικούς νόμους που τείνουν να αποβάλλουν τον ρεαλισμό για χάρη του ρομαντισμού. Ένας βασικός ήρωας στην ιστορία που δεν έχει πρόσωπο, είναι η μοίρα. Και η μοίρα ορίζεται από τους θεούς. Καθ’ όλη τη διάρκεια της σειράς ακούγαμε για προφητείες και οιωνούς, βλέπαμε υποσχέσεις για το μέλλον αλλά και οράματα. Ένα από αυτά τα οράματα μας παρουσιάστηκε αρκετά νωρίς στο 10ο επεισόδιο της 2ης κιόλας σεζόν και ανήκε στην Daenerys. Δείτε το βίντεο παρακάτω:
Βλέπουμε λοιπόν την Μητέρα των Δράκων να εισέρχεται στην αίθουσα του Σιδερένιου Θρόνου η οποία όμως είναι καλυμμένη με χιόνι και η οροφή της είναι γκρεμισμένη, σαν να βομβαρδίστηκε. Όταν πρωτοείδαμε αυτή τη σκηνή, μας μπήκε στο μυαλό πως είναι ο φόβος της επικράτησης των White Walkers, των χιονο-ανθρώπων του Βορρά, οπότε η προσμονή μας για την Μεγάλη Νύχτα γίνεται πλέον τεράστια. Αργότερα μαθαίνουμε την αληθινή ταυτότητα του Jon Snow και συνδέουμε το όνομά του (Snow=Χιόνι) με το όραμα, περιμένοντας να τον δούμε στον θρόνο αντί της ξανθιάς κοπελίτσας. Μήπως όμως τελικά δεν είναι χιόνι αυτό που είδαμε; Μήπως τελικά ήταν στάχτη από την αρχή; Στο τελευταίο επεισόδιο είδαμε τα πάντα να γίνονται στάχτη και το τοπίο φαινόταν πραγματικά σαν χιονισμένο, οπότε η σύνδεση είναι προφανής.

Ας μην ξεχνάμε όμως και το όραμα που είχε ο Bran στο 6ο επεισόδιο της 6ης σεζόν, με τη σκιά ενός δράκου να πλανιέται πάνω από την πρωτεύουσα:
Όλα φαίνονται προγραμματισμένα από την μοίρα, τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη. Αυτή είναι η μαγεία της σειράς, αν και πιστεύαμε πως το σενάριο κάποια στιγμή παρέκκλινε από τον στόχο του, τελικά μας δίνει το αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Οι παραγωγοί καταφέρνουν να κρατήσουν την ιστορία ισορροπημένη χωρίς να υπάρχουν “τσόντες” στο σενάριο ή από μηχανής θεοί για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα όπως είδαμε πρόσφατα σε τεράστιες κινηματογραφικές παραγωγές. Μένει να δούμε πλέον το τελικό φινάλε και να βγάλουμε τα όποια συμπεράσματα απομένουν.