Ο θάνατος είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής και πολλοί θα λέγανε ότι είναι και αυτό που κάνει την ζωή να αξίζει. Ο Χάρος, η μαυροφορεμένη φιγούρα με το μεγάλο της δρεπάνι είναι μια εικόνα που προκαλεί ακόμα και σήμερα ανατριχίλα. Στην εισαγωγή του Have a nice Death βλέπουμε τον Χάρο επί το έργω. Μετά από μια δύσκολη μέρα στην δουλειά βλέπει ότι θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα πιο ξεκούραστα. Φωνάζει λοιπόν μια στρατιά από Sorrows για να αναλάβουν την δύσκολη και κουραστική δουλειά της συλλογής ψυχών. Από εδώ και πέρα θα μπορέσει να ξεκουραστεί και να αναλάβει τα γραφειοκρατικά. Δυστυχώς όμως οι Sorrows με τους βοηθούς τους, τους Thanagers δείχνουν υπερβάλλον ζήλο και μαζεύουν τόσες πολλές ψυχές που ταρακουνούν τον Χάρο και τον αναγκάζουν να επέμβει για να βάλει μια τάξη.
Το “Welcome to the After Life” θα το ακούσεις πάρα πολλές φορές στην διάρκεια του παιχνιδιού. Το Have a nice Death όντας παραδοσιακό 2D Roguelike παιχνίδι θα σε σκοτώσει πάρα πολλές φορές μέχρι να μπορέσεις να φτάσεις στο τέλος. Κάθε φορά που πεθαίνεις μεταφέρεσαι στο γραφείο σου με μια όμορφη φωνή να σου τραγουδάει “Welcome to the After Life!”. Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος μιας που στην αρχή νιώθεις πολύ αδύναμος. Όσο όμως δοκιμάζεις ξανά και ξανά αρχίζεις να καταλαβαίνεις τις δυνατότητες του Χάρου και το πόσο ευέλικτος και θανατερός μπορεί να γίνει.
Το βασικό όπλο του γλυκούλη Χάρου είναι φυσικά το δρεπάνι του. Ξεκινώντας την κάθε σου προσπάθεια πρέπει να επιλέξεις μεταξύ τεσσάρων παραλλαγών του παραδοσιακού δρεπανιού. Κάθε μια από της παραλλαγές έχει διαφορετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Ταχύτερο αλλά με λιγότερη δύναμη, δυνατότερο αλλά με λιγότερη ταχύτητα είναι δυο από της επιλογές. Η ποικιλία είναι αρκετά καλή μιας και αργότερο προστίθενται ακόμα δύο νέα όπλα. Δυστυχώς όμως οι μηχανισμοί του παιχνιδιού θα σε οδηγήσουν να επιλέγεις συχνότερα ένα μόνο από τα όπλα μιας και τα πλεονεκτήματα κάποιον από αυτά είναι πολύ πιο βοηθητικά. Προσωπική μου επιλογή ήταν πάντα το κλασικό δρεπάνι μιας και όταν το αναβαθμίσεις γίνεται πιο αποτελεσματικό από τα υπόλοιπα.
Εκτός από το δρεπάνι ο γλυκούλης Χάρος έχει άλλες δυο θέσεις οπλισμού. Οι επιλογές για αυτές σε κάθε προσπάθεια γίνονται τυχαία κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Τα όπλα – δυνάμεις χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: τα cloak weapons και τα magic weapons. Στην πρώτη κατηγορία βρίσκονται οποιαδήποτε όπλα-βαλλίστρες-τόξα-σπαθιά κλπ ενώ στην δεύτερη βρίσκουμε αποκλειστικά μαγείες τύπου fireball-lightning bolts κλπ. Δεν μπορείς να προεπιλέξεις κάποιο από αυτά πριν ξεκινήσεις την προσπάθειά σου. Αυτό κάνει την κάθε μας προσπάθεια μοναδική και μας κάνει να παρακαλάμε να μας τύχει καλό όπλο.
Μια καλή λεπτομέρεια για να καταλάβουμε πιο από τα έξτρα όπλα σου είναι καλύτερο είναι ότι υπάρχει διαχωρισμός στην ποιότητα. Ξεκινάμε από τα γκρι που είναι τα πιο κοινά, πάμε στα πράσινα που είναι λίγο πιο δυνατά, περνάμε στα μπλε που είναι αρκετά σπάνια και τέλος πάμε στα πορτοκαλί που στην πλειοψηφία τους αποτελούν παντοδύναμα όπλα που θα μας βοηθήσουν να φτάσουμε στο τέλος με ευκολία.
Όπως προανέφερα τα όπλα μας αναβαθμίζονται. Στην διάρκεια της κάθε προσπάθειας που κάνουμε, μαζεύουμε νομίσματα/currency που στον κόσμο του παιχνιδιού είναι τρία. Τα Soulary, τα Prismium και τα Gold Ingots. Τα Ingots τα μαζεύουμε καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού και μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στο lobby/γραφείο σου για να ξεκλειδώσουμε νέα όπλα και διάφορα διακοσμητικά για τον χώρο μας. Τα Soulary και Prismium από την άλλη τα μαζεύουμε μέσα σε κάθε προσπάθεια αλλά μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε μόνο κατά την διάρκεια της προσπάθειας. Με αυτά μπορούμε να αγοράσουμε στο Shop είτε όπλα/μαγείες που έχουμε ξεκλειδώσουμ από πριν είτε να αναβαθμίσουμε τα όπλα που έχουμε στο Control Room. Μπορούμε επιπλέον να αναβαθμίσουμε το κάθε μας όπλο τρεις φορές και να το κάνουμε αρκετά πιο δυνατό και αποτελεσματικό. Οι αναβαθμίσεις είναι αρκετά ακριβές και σε μια καλή προσπάθεια θα πρέπει να επιλέξουμε στρατηγικά πιο από τα όπλα θα αναβαθμίσουμε πρώτα.
Ένα ακόμη στοιχείο του Have a nice Death που κάνει το gameplay πλουσιότερο είναι η παρουσία καρτών-δυνάμεων. Σε διάφορα σημεία της προσπάθειάς μας, μας δίνεται η δυνατότητα να επιλέξεις μια κάρτα. Αυτό το κάνουμε συνήθως ύστερα από την καταστροφή κάποιου Sorrow ή Thanager. Οι δυνάμεις χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες και κάθε φορά η επιλογή τους είναι επίσης τυχαία.
Η πρώτη κατηγορία (κόκκινη) είναι αυτή που αναβαθμίζει την δύναμη των όπλων (Cloak weapons) και του δρεπανιού. Η δεύτερη (μπλε) είναι αυτή που αναβαθμίζει γενικά την δυνατότητα του γλυκούλη Χάρου να έχει περισσότερους πόρους/resources και η Τρίτη (πράσινη) αναβαθμίζει την δύναμη της μαγείας. Το παιχνίδι δεν μας περιορίζει στο να επιλέξουμε μόνο μια από τις τρεις κατηγορίες. Μπορούμε να διαλέγουμε κάθε φορά οποιαδήποτε κάρτα/δύναμη από αυτές που μας δίνονται. Μεγάλη παγίδα εδώ είναι ότι κάποιες από τις κάρτες έχουν και ένα μειονέκτημα/κατάρα όταν την επιλέξουμε. Αν επιλέξουμε λοιπόν μια κάρτα που συνοδεύεται από μια κατάρα, θα πρέπει να επιλέξουμε και κάτι που θα μας δυσκολέψει την προσπάθεια. Οι επιλογές και στις κατάρες είναι αρκετές και κάθε φορά διαφορετικές. Μεγάλη προσοχή και εδώ μιας και η επιλογή μιας κατάρας μπορεί να μας καταστρέψει όλη την προσπάθεια.
Οι βασικοί μας εχθροί στο παιχνίδι είναι οι Sorrows και οι Thanagers. Οι Sorrows είναι οι βασικοί μας μεγάλοι εχθροί που βρίσκονται στο τέλος κάθε επιπέδου, ενώ τους Thanagers του βρίσκουμε διάσπαρτα στους ορόφους του κάθε επιπέδου. Ξεκινάμε την κάθε προσπάθεια από το κεντρικό ασανσέρ της υπηρεσίας μας. Από εκεί κάθε φορά επιλέγουμε σε πιο επίπεδο/υπηρεσία θα πάμε. Κάθε ένα από τα επίπεδα εκτός του πρώτου, έχει σαν θέμα μια από τις αιτίες που οι άνθρωποι χάνουν την ζωή τους (Βιομηχανική μόλυνση, Fast food κα).
Το πρώτο και εισαγωγικό επίπεδο είναι τα γραφεία της υπηρεσίας μας και εκεί αντιμετωπίζουμε εχθρούς έχουν να κάνουν με την γραφειοκρατία και γενικά υπαλλήλους μιας τυπικής δημόσιας υπηρεσίας. Κάθε ένα επίπεδο αποτελείται από αρκετούς ορόφους. Στο τέλος του κάθε ορόφου μπαίνουμε στο ασανσέρ και από εκεί και πέρα επιλέγουμε σε τι όροφο θέλουμε να πάμε. Στις επιλογές βλέπουμε ορόφους που μπορούν να σου δώσουν αρκετούς πόρους, όπλα/μαγείες εφόσον όμως κερδίσεις αρκετούς εχθρούς ή και να περάσεις από ένα shop/control room. Φυσικά και ο σχεδιασμός από τα Sorrows/Thanagers έχει σχέση με το επίπεδο που βρισκόμαστε.
Το Have a nice Death έχει ένα αρκετά καλό σύστημα μάχης. Ο Χάρος είναι αρκετά ταχύς και ευκίνητος καθώς μπορεί να δημιουργήσει αρκετά combos συνδυάζοντας την βασική επίθεση με το δρεπάνι καθώς και τις δύο επιπλέον μαγείας και skills που θα επιλέξουμε. Στην φαρέτρα του Χάρου υπάρχει και το dash (μια απότομη μετακίνηση προς δεξιά ή αριστερά), το οποίο μας δίνει την δυνατότητα να αποφύγεις χτυπήματα των εχθρών. Στην περίπτωση που κάποιος εχθρός σε χτυπήσει χάνεις μέρος της ζωής σου και διακόπτετε και οποιοδήποτε combo είχες ξεκινήσει. Για να μπορέσεις να θεραπεύσεις την χαμένη σου ζωή μετά από ένα χτύπημα θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις ένα από τα λιγοστά anima που έχεις.
Η ποικιλία των εχθρών που θα αντιμετωπίσουμε είναι ικανοποιητική με μελανό σημείο την επανάληψη κάποιον μοντέλων εχθρών σε δυο διαφορετικά επίπεδα. Οι Sorrows και οι Thanager είναι απολαυστικά καλοσχεδιασμένοι και οι κινήσεις τους είναι πανέξυπνα συνδεδεμένες με τον σχεδιασμό τους. Τα μεγάλα boss (Sorrows) έχουν δύο φάσεις κατά την διάρκεια της μάχης με την δεύτερη φάση να ενεργοποιείτε μόλις φτάσουν στο μισό της ζωής τους. Εδώ λοιπόν, βρίσκουμε ένα πολύ καλοσχεδιασμένο σύστημα που μπορεί να ικανοποιήσει ακόμη και τον πιο απαιτητικό παίχτη.
Το Have a nice Death έχει μια αρκετά ξεχωριστή παλέτα χρωμάτων. Είναι σκοτεινό σε συνδυασμό με πινελιές από έντονα χρώματα. Η λεπτομέρειες στον σχεδιασμό και στον χρωματισμό των μοντέλων, αλλά και του κόσμου κάνουν το παιχνίδι να φαίνεται όμορφα σκοτεινό. Το περιβάλλον αλλάζει από επίπεδο σε επίπεδο ακολουθώντας το θέμα με πανέμορφο τρόπο. Το μόνο ίσως αρνητικό είναι ότι ο Χάρος και οι μικροί του αντίπαλοι στους ορόφους που επισκέπτεσαι έχουν πολύ παρόμοιους χρωματισμούς με αποτέλεσμα κάποιες φορές, όταν έχει πολλούς εχθρούς στην οθόνη, να χάνεις την επαφή σου με τον παίχτη σου. Η μουσική επίσης και γενικά οι ήχοι του παιχνιδιού είναι απολαυστικοί. Δεν κουράστηκα ούτε για μια στιγμή να ακούω στην απολαυστική μελωδία να με καλωσορίζει μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια και έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να μουρμουρίζει την μελωδία του ασανσέρ.
Ευχαριστούμε την εκδότρια εταιρεία για την παραχώρηση του παιχνιδιού.
